Ferðasaga

Er ekki kominn tími á smá ferðablogg þó seint sé.

Við byrjuðum ferðina eins og venjulega í Leifsstöð efitr hefðbundar takteringar við að tékka sig inn og fara í gegnum öryggiseftirlitið fór ég beina leið í Optical Studio og skildi gleraugun eftir og var sagt að koma eftir 15 min að sækja þau aftur. Eftir það þvældis ég hálf blind um fríhöfnina og keypti ekki neitt enda sá ég ekkert sem mig langaðið til að kauma *fliss* Eftir mínúturnar 15 fór ég að sækja gleraugun og eftir smá bið kemur að mér og ég ber upp erindið, afgreiðslu konan finnur gleraugun og skutlar þeim í mig og tekur við greiðslunni og rýkur burt. Venjulega hefur maður nú fengið gleraugun stillt og alles en nei ekki í þetta sinn (hefði átt að mæra þjónustustigið meira í færslunni um daginn). Ég smelli brillunum á nefið og skil nú ekkert í því hvað allt er í móðu tek gleraugun niður aftur og þá eru þau grút, grút skítug og þegar betur er að gáð eru límklessur um allt. Ég mátti því byrja á að finna út úr því að pússa gersemarnar og kroppa límið af þeim. Smellti brillunum á og fékk þennan hefðbundna nýjugleraugna svima sem fylgir breyttum sjónskekkju glerjum.
Flugið út gekk eins og í sögu og sama má segja um rútuferðina á hótelið. Hótelið var snyrtilegt og sæmilega huggulegt en herbergin heldur lítil en staðsetningin bætti alveg fyrir það. Hótelið er nefnilega við hliðina á göngugötuni og stendur nánast ofan á neðanjarðarlestarstöð. Eftir að hafa pústað smá og skoðað aðstæður á hótelinu var ákveðið að halda í göngutúr við gengum sem leið lá niður að Dóná og sáum hinu megin við ána fallega hæð með styttum og hugguleg heitum. Ferðafélagar mínir ákváðu að það væri náttúrlega alveg nauðsyn að skoða þetta betur og það leiddi af sér að við fórum í fjallgöngu. Ég missti töluna á stigunum í 30 og þess á milli voru malbikaðar brekkur allt var þetta heldur bratt og eftir 2tíma gang upp þessa stiga og brekkur var ég búin að fá nóg(enda enn með gleraugna svimann), klukkan orðin rúmlega 6 og ég sá fram á að við myndum aldrei ná heim fyrir myrkur ef við héldum áfram upp. Útsýnið yfir borgina var virkilega fallegt og vel ferðarinnar viðri en ég legg samt til að fólk taki rútu upp að minnismerkjunum og labbi niður hæðina enda vorum við einu manneskujurnar á uppleið en mættum slatta af fólki á leið niður.

Við héldum semsagt niður aftur og það tók nú enga 2 tíma komum við í búð til að verða okkur út um helstu nauðsynjar og héldum heim á hótel og viti menn það var komið myrkur þegar við náðum þangað.

Nokkru síðar héldum við út í matarleit og fórum á veitingastað þar sem við fengum skjóta og góða þjónustu. Ég pantaði af matseðlinum grísakótelettur í brauðraspi með kryddsmjöri og kartöflum. Þau hin pöntuðu samanlagt eina og hálfa villi gæs :) Maturinn kemur og viti menn þau fá þessa líka flottu gæs en ég fæ snitsel lufsu með smjör druslu og frönskum :( Ekki nóg með það þá var þetta örugglega ekki grís heldur mammútur því ég get ekki trúað að nýlegt kjöt geti verið jafn seigt og þetta kjötstykki var. Það góða var þó að mammúturinn vakti svo mikla kátínu hjá okkur að hann borgaði sig upp á gríninu einu saman. Sem betur fer hafði ég fengið ágætis forrétt og fékk svo valmúafræjaköku í eftirrétt sem var svo hlaðin valmúafræjum að ég hef sko ekki verið keppnishæf á íþróttamóti í a.m.k. tvær vikur.

Morgunin eftir ákveðum við að fara að versla enda fyrir séð að allar búðir verði lokaðar á sunnudag og mánudag vegna Hvítasunnuhelgarinnar og því betra að ljúka því af að kaupa það sem átti að kaupa. Við höfðum séð Media markt verslun á leið á hótelið og Guðni sannfærður um að hann rataði þangað aftur. Upphófst þá labb mikið sem endaði niðri við á en hvergi nálægt Media Markt. Eftir smá rölt um lítin verslunar kjarna var ákveðið að snúa við í leitinn að Media Markt á leiðinni rákumst við á skilti sem benti á Helfararsafn þeira Búdpestinga og var ákveðið að finna það. Við eltum skiltið og það vísaði beint af augum og samkvæmt kortinu sem ég var með gat það staðist. Næsta skilti sagði beygið til hægri og við gerðum það ekki fundum við safnið en húsarústir fundum við og fórum að velta fyrir okkur hvort þett væri Ungverskur húmor en ákváðum að labba lengra og viti menn þar var annað skilti sem vísaði til hægri og efir nokkuð labb fundum við enn eitt skilti sem sagið að við værum komin á staðinn hmm eitthvað var það dularfullt því þarna var bara heill steinsteypu veggur en enginn inngangur. Við ákváðum að fylgja veggnum áfram og viti menn hann leiddi okkur í hægri beygju og dálítið síðar fundum við inngangin góða og sáum að 40 metrum framundan var staðurinn sem við höfðum byrjað á ARGH.
Safnið var ágætt og vel sett upp byrjar á glaðlegri gyðingatónlist og útskyringum á högum gyðinga og sígauna í Ungverjalandi fyrir stríð en svo eftir því sem innar dregur í safnið dökkar yfir öllu í takt við tímann. Ég lærði helling um ungverska sígauna á þessu rölti og þetta var mjög fróðleg ferð en ég mæli ekki með þessu fyrir þunglynda eða viðkvæma.


Þegar safninu sleppti kláruðum við 40 metrana og tókum síðustu hægribeygjuna og héldum áfram í leitinni að Media Markt en á leiðinni rákumst við á mótorhjóla búð og þar var stoppað og strákarnir gölluðu sig upp. Þaðan átti að halda áfram í leitinni að áður nefndri MM búð en þá vorum við Gulla búnar að fá nóg og langaði heldur að skila pokunum úr mótorhjólabúðinni á hótelið og nýta síðustu 2 opnunartímana í að rápa um göngugötuna. Við fengum okkar fram og snúum við göngum smá stund og förum að sjá í hótelið þegar við þurfum að fara niður í undirgöng undir gatnamót. Hinumegin við gatnamótin göngum við í smá stundn (lesist ótrúlega lengi) þegar ég átta mig á því að við ættum að vera komin að hótelinu sem ég var alveg hætt að sjá hmmmm ég ríf upp kortið og gengur ekki alveg að átta mig á hvar í ósköpunum við getum verið og kemst helst að þeirri niðurstöðu að við séum komin framhjá og jafn vel að við séum bara ramm villt. Við villumst áfram í smá stund þegar unverji með hjárta úr gulli og enskumælandi þar að auki sér að við erum villt og býðst til að aðstoða okkur og með hanns hjálp komumst við á rétt spor og jú jú við vorum að ganga í kolvitlausa átt miðað við hvert við áttum að vera stefna og löngu komin fram hjá hótelinu. Við höfðum gert örlitla skekkju þegar við komum upp úr undirgöngunum góðu með þessum afleiðingum. Við komumst loks heim á hótel um sex leytið gengin upp að hnjám og alveg búin á því.
Eftir smá lúr og hvíld var haldið út í leit að matsölustað þar fundum við þennan líka fína stað maturinn hrein snilld en þjónninn var ekki alveg með á nótunum. Við pöntuðum alla máltíðna í einu þ.e.s. forrétt, aðalrétt, eftirrétt og kaffi þetta sló þjónsgreyið alveg út af laginu og við fengum kaffið fyrst en sendum það til baka. Guðni hafði pantað bjór og við hin kók eithvað gekk þjóninum illa með það hann kom og tilkynnti Guðna að SanMiguel vínið væri búið .... við bentum honum á að þett væri bjór ekki vín ... hann roðnar og lætur sig hverfa og kemur aftur með bjórin .....við minnum hann á kókið... hann kemur með eina litla kók í gleri og glas og afhendir mér. Eftir langa mæðu náum við tangarhaldi á honum aftu og fá biðjum um restina af kókinu hann kemur með aðra flösku handa mér aftur :S Þriðja flaskan kom ekki fyrr en eftir eina áminningu í viðbót. Forréttirnir skiluðu sér en við sáum fram á að okkur myndi ekki endast ævin í að bíða eftir aðalréttinum og vorum fegin að hafa fengið forrétt því annars hefðum við dáið úr hungri meðan við biðum eftir aðalréttinum. Við pöntum fleiri drykki og það kostaði þjónin 3 hlaup upp og niður stigan þar sem hann gleymdi einni kókflöskunni og svo bjórnum líka. Eftir réttirnir skiluðu sér en þá kom ekkert kaffi við minnum hann á það og strákgreyið roðnar og blánar og hleypur eftir kaffinu en þá var greinilegt að það þurfti að rækta baunirnar því það kom löngu löngu löngu seinna. Hvað um það maturinn var allur góður og þjónsgreyið var ósköp krúttlegur og hreint fyndinn í vandræðagangi sínaum og endaði á því að honum tókst að brjóta ljós niður af veggnum það dugði okkur í þvílík hlátrasköll að ferðin verður að teljast vel heppnuð þrátt fyrir allt.

Dag þrjú var ákveðið að fara í MOLLIÐ sem inniheldur 400 verslanir. Við lærðum snarlega á neðanjarðarlestarkerfi Budapest (sem er sérlega einfalt og þægilegt) og nýttum okkur það til að komast í mollið.
Ég komst að því að svona moll er einfaldlega allt of stórt og yfirþyrmandi ég fann að vísu eihvað af fötum á börnin og Guðni fann sér buxur og þar með var það búið og ekki meira verslað. Í mollinu var svo útibú af Media Markt en vöruúrvalið langt fyrir neðan þýskan standard svo við keyptum ekkert.
Eftir tveggjatíma búðarráp var haldið heim á hótel aftur þegar þangað var komið kom í ljós að einn ferðafélaginn hafði gleymt jakkanum sínum sem innihélt vegabréf og fleira verðmætt í mollinu. Fyrir einskæra heppni tókst með aðstoð hótelstarfsmanna að hafa samband við búiðna þar sem jakkinn hafði gleymst svo við drifum okkur aftur í mollið en það tók okkur klukkutíma að finna búðina aftur það er sko ekkert grín að leita að lítilli búð í 400 búða molli. Við reyndum að spyrja starfsmenn í mollinu en það tók nokkrar tilraunir áður en við fundum einhvern sem vissi hvar búðin var. Jakkin reyndist þar enn og allt í honum sem átti að vera.


Um kvöldið fórum við svo í siglingu á Dóná og innifalið var sigling, kvöldmatur og skemtiatriði. Maturinn var algjört æði, útsýnið var glæsilegt og skemtiatriðin ansi mistæk.
Sígauna hljómsveitin sem spilað nánast allt kvöldið var fín, ungversku þjóðdansararnir voru nokkuð góðir en það var alveg á mörkunum að sleppa þegar mannskarpurinn var dreginn á fætur til að dansa og hoppa rétt eftir matinn en það var gaman en úff erftt að dansa og hoppa eftir hlaðborðs máltíð. Í restina kom svo söngkona sem hlýtur að barasta að vera kona vertsins Hún minnti mig mjög svo á madam Edit úr Allo Allo þær eru hreint ekki ósvipaðar í útliti og sönghæfileikum. Ég stóð mig að því að leita að osti til að troða í eyrun ..án gríns.

Það verður að segjast eins og er að útsýnið frá bátnum eftir að það fór að rökkva var hreint stórkostlegt.














Á hvítasunnudag drifum við okkur í dýragarðinn í Budapest og kom skemtilega á óvart hvað aðgangseyririnn var lítill og garðurinn flottur. Það standa að vísu yfir framkvæmdir svo garðurinn nýtur sín ekki til fulls eins og er en þetta var fínasta ferð. Hátindur dýragarðsferðarinnar fyrir mig var samt að fá að klappa Alpacha dýri en mig hefu allta langað að prófa að koma við dýr af Llamadýra ætt. Ekki varð ég fyrir vonbrigðum en því dýrið var viðkomu eins og virkilega mjúk lopapeysa *glott* Á meðan ég var að kássast í Alpachanu gerði kiðlingur sig heimakominn hjá mér svo ég ákvað að beygja mig niður og klapp honum. Þá gleypti hann á örskots stundu band af bakpokanum mínum og þegar mér hafði tekist að losa það gleypti kiðlinguinn ólina á myndavélinni minni hratt og örugglega. Ég hélt ég yrði aldrei búin að ná ólinni út úr dýrinu og náði hann að tyggja vel og vandlega á hluta af henni og hún var sko komin rúmlega hálf og tvöföld ofan í dýrið. Ég hló svo mikið meðan ég var það þessu að ég gat nánast ekki staðiði í lappirnar sem kostaði það að kiðlings óvitinn náði aftur í bakpokabandið og þegar ég hafið losað það greip han myndavelina aftur úff ég sá fram að að verða að fara með dýrið áfast mér heim. Sem betur fer tókst mér á endanum að grípa í alla lausa spotta og rísa á fætur og kom því geitarlaus heim.

Um kvöldið borðuðum við svo á veitingastað sem var hinumegin við götuna frá hótelinu og legg ég til að ef fólk gistir á hotel Korona láti það alveg vera að borða á staðnum hinumegin við götuna frá hótelinu. Staðurinn heitir Magyar og sérhæfir sit í Ungverskum mat og stærir sig af þvi að vera einn elsti matsölustaður í Budapest. Þarna var maturinn verulega lítið góður og frekar furðulegur á köflum. Ég fékk sveppaforrétt sem var vægast sagt vondur og þá þarf nú mikið til að ég geti ekki borðað sveppi því þeir eru í miklu uppáhaldi hjá mér. Strákarnir pöntuðu steikur og ofan á þeim tróndi hringur sem leit út fyrir að vera ananas en viti menn þegar drengirnir bitu í gersemina reyndist þetta vera spik af einhverju dýri og hélt ég að blessaðir drengirnir myndu hreinlega skila því sem þeir voru búnir að borða við þessa uppgötvun. Eftir ýmsar martarhremmingar ákváðum að sleppa kaffinu þar sem við hreinlega treystum því ekki að það yrði í lagi.

Á mánudeginum fórum við svo í ferð á búgarð á Ungversku sléttunni þar sem boðið er upp á kerruferð í gegnum sléttuna, hestasýningu þar sem ungverskir knapar sýna listir sínar og svo er endað á hádegisverði sem samanstendur af ungverskum þjóðarréttum. Það er skemmst frá því að segja að þetta var frábær ferð þó að Ungverska sléttan hafi ekki alveg staðið undir væntingum þá var kerruferðin skemtileg. Sýningin var stórskemtileg og maturin mjög góður. Mæli með þessari ferð ef þið farið til Budapest.












Um hálf ellefu að kvöldi var svo haldið út á flugvöll innritunin var á nánast á steinaldar stigi það vantaði bara að miðarnir væru grafnir með hamri og meitli í stientöflur. Ég fékk algeran Flintstone fíling í röðinni. Vélin okkar var sú eina sem var að fara á þessum tím og þeir tímdu ekki að splæsa í fleiri en 2 starfsmenn í innritunina. Tölvukerfið þeirra var gamalt DOS kerfi sem var mjög þungt í vöfum og krafðist margra handtaka við að skrá farþega inn. Ekki bætti svo úr skák að við vorum 6 sem vildum stija í nágrenni við hvert annað það setti sýstemið alveg á hliðina og konu greyið var í 15 mínútur bara að eiga við okkar sætaskipan. Röðin í innritunina náði út úr flugstöðinni svo þeir sem aftastir voru stóðu úti í 45 mínútur :S Ég var sem betur fer fyrir miðju en ég held að kvefið,hálsbólguna og hitan sem ég er með núna megi rekja til þess að ég stóð þarna úti í 8 stiga hita og golu eftir að hafa verið í 25 stiga hita og logni dagana 4 á undan.
Þegar við loksing komumst inn í flugstöðina var allt lokað fyrir utan einn Sparros veitingastað. Flugvélinni hafði seinkað að heiman svo við biðum um stund svo gekk illa að afferma og þrífa vélina svo henni seinkaði enn meira. Flugið heim var þó afar tíðinda laust og svaf ég á mínu græna í dáldin tíma, nógu lengi allavega til að koddin minn fraus fastur við gluggan :S Við skiluðum okkur svo heilu og höldnu heim um fimmleytið að morgni og það var nú ósköp gott að komast heim. Guðni dreif sig í vinnuna stuttu síðar en ég lagði mig á mitt græna í nokkra tíma.
Mæli hiklaust með borgarferð til Budapest ég hafði mjög gaman af ferðinni.

Ætli ég láti ekki staðar numið hér og bendi á að á flickrinu er að finna helling af myndum úr ferðinni og enn á einhver slatti eftir að bætast við.