Fékk þennan
..frábæra tölvupóst áðan og ég skelli honum hér og meina það !!!

Til allra vina og vandamanna sem sendu mér tölvupóst árið 2008 með loforðum um
heppni og hamingju ef ég sendi póstinn áfram... ÞETTA VIRKAÐI EKKI !
Vinsamlegast sendið mér bara peninga, bjór eða súkkulaði árið 2009

Senn líður að jólum

Gott ráð ...

Vog: Ákveddu að hætta einhverju sem skaðar heilsu þína. Leitaðu að
andlegri rót vandamálanna og notaðu orkuna þína til að
lækna.
tekið af mbl.is

Úff ég þarf greinilega

að forðast mannleg samskipti í dag. Ég byrja nú misskilninginn sjálf með því að skilja ekki alveg þessa stjörnuspá. Hverjar ætli ég eigi að láta í ljós hmm ég er búin að henda Skjaldfléttunum sem ég skellti alltaf undir ljósin í fiskabúrinu eftir að sumarið fór, svo valla eru það þær. Ég hef ekki hugsað mér að skella manneskjum í ljós óumbeðið svo ég ætti að vera nokk safe þar. Nú þá má ímynda sér að spáin eigi við skoðanir mínar ... Ó nei það bað mig enginn um skoðun á stjörnuspá mbl.is úff ég er í djúpum sk..

Vog: Það er líklegt að einhver misskilningur eigi sér stað í samskiptum þínum við annað fólk í dag. Láttu þær í ljós þegar þú er beðinn um það, haltu annars aftur af þér.

Já það skyldi nú ekki eithvað henda mig ..

Vog: Þú verður að sýna gætni því annars áttu það á hættu að eitthvað hendi þig. Reyndu því að einbeita þér að aðstæðum sem heilla þig endalaust.

Ég sýndi greinilega ekki gætni í dag því að það henti mig að gleyma alfarið að fá mér að borða og drekka frá því ég vaknaði kl.10 og til rétt rúmlega hálf sex.

Ég skakklappaðist út úr húsi kl. 10:10 myndavélina og ætlaði að ná morgun himninum sem var óvenju fallegur. Ég byrja að mynda og mynda til þess eins að átta mig á eftir smá stunda að það kemur allaf NO CF card melding á skjáin. Haldiði að ég hafi ekki asnast til að gleyma minniskortinu í kortalesaranum.

Það að sama skapi henti mig að ég aum í botninum eftir að sitja of lengi við tölvuna. Gætti greinilega ekki að mér að standa nógu oft upp. En þetta hafði ég upp úr því að einbeita mér endalaust að tölvunni urr..

Það er alveg ljóst að þessi spá er gulls í gildi ef maður sýnir ekki gætni gæti eithvað hent mann LOL

Loksins..

Er aðventulag Baggalúts komið út. Ég var farin að orvænta þar sem aðventan er bara ekki fullkomin á þess !!!!
Það koma vonandi jól

Á nálum

Skrítið hvað þarf stundum lítið til að maður sé á nálum...ef lítð skyldi kalla. Það er búin að vera í gangi innbrotahrina hér í Garðabænum síðustu vikuna. Meðal annara fórnarlamba þessara þrjóta er fjölskylda bekkjarbræðra Önnu sem búa hér í götunni, fjórum húsum frá okkur. Farið var inn í til þeirra um hábjartan dag meðan fjölskyldan var í vinnu og skóla. Þetta þýðir það að ég er farin að horfa rannsakandi á allt og alla sem hreyfast í götunni núna nágrannarnir halda örugglega að ég sé að fara yfirum úr forvitni um þeirra hagi en það er ekki svo bara almenn tortryggni í gangi. Núna fær Leó sjaldnast að fara með familíunni út heldur er skilin eftir sem heimavörn enda ljóst að það fer enginn ókunnugur hér inn meðan hann er einn heima.

Af okkur er annars lítið að frétta Guðni vinnur og vinnur og vinnur svo bara svolítið meira. Hann mun ekki eiga helgar frí fyrr en eftir jól. Þessa helgina er hann að dunda sér við að taka myndir af jólasveini og þeim börnum sem eiga leið um IKEA.
Ég er bara alltaf við sama heygarðshornið, rangeyg og klaufaleg....eða þannig sko. Mér tókst svo að ná mér í einhverja kvefpest sem leggst aðallega á augun og hálsin á mér. Kerfið hjá mér er greinilega svo viðkvæmt að ég má ekki við smá sýkingu þá sogast öll orka út af batterýinu og ég verð bara eins og lufsa.

Á föstudaginn í síðustu viku mættu tvær hörkuduglegar stelpur hingað og þrifu hátt og lágt ég held að þetta heimili hafi aldrei verið jafn vel skúrað og þrifið. Það skrítna er svo að þetta hélst svona fínt í nokkra daga ég held að hundurinn hafi hreinlega ekki þorað að fara úr hárum á fínheitin. Þær voru tvær vegna þess að önnur var að byrja í bransanum og önnur reyndari því send með henni. Hún kemur svo væntanlega ein á fimtudaginn. Mér fannst fáránlega erfitt að horfa á meðan aðrir skúra og þrífa. Ég vissi eigilega bara ekki hvernig eða hvar ég átti að vera meðan þær voru að þrífa.

Krakkarnir eru farnir að telja niður í jólafríið og tilhlökkunin mikil. Ásdis hlakkar tvöfallt til þar sem daginn sem daginn sem fríið byrjar kemur Bo aftur í heimsókn og ætlar að vera fram á Þorláksmessu. Nú er bara að vona að veður og norðuljósaguðirnir verði okkur hliðhollir þessa daga sem hann verður hérna svo við getum sýnt honum þessar dásemdir norðursins.

Anna Sólveig er að slá fjölskyldu met í fjölda tanna sem detta á einum ársfjórðungi og vesalings tannálfurinn hefur ekki undan að heimsækja hana og borga út tennur. Gæti trúað að ef þetta heldur afram fari Tannálfabankinn á hausinn eins og íslensku bankarnir.

Rubber ducky ..



Ég hlýt að vera skyld Earnie því einn af mínum uppáhalds hlutum í heiminum eru litlar plast endur. Ást mín á gúmmí öndum er svo áberandi að sonur minn safnaði þeim fyrir mig þegar hann fór til tannlæknis en þar voru hreint æðislegar litlar endur í verðlaun. Ekki varð kátínan mín minni þegar jólasveinninn ;) færði yngstu dótturinni endur í öllum regnbogans litum sem skipta um lit þegar þær koma í volgt vatn.
Ég sá svo að á ljósmyndakeppni.is er þema í keppni Rubber Ducky og nú vantar mig bara góða hugmynd og orku í að framkvæma hana :) Rubber Ducky hefur verið mörgum ljósmyndaranum inblástur og erfitt að finna nýjan vinkil á krúttlegar gúmmíendur

Kíkið á þetta..

..ikea.is sjáið hvort þið kannist við einhvern ;-)

22 dagar til jóla

Jóla jóla jóla jóla hvað .....

Í tilefni þess að aðventan er byrjuð skelli ég hér inn eihverju besta aðventulagi norðan alpafjalla og þó víðar væri leitað !!

Svona verða peningar til !!

Þessi mynd er talsvert auðmeltari en Zeitgeist og útskýrir á einfaldan máta hvernig það fjármálaumhverfi sem við búum við núna varð til. Það má segja að þetta sé Economics for Dummies ég held að ég meira segja skilji þetta ...þó mér finnnist hreint ótrúlegt að banka og fjármálastarfsemi sé virkilega byggð á svona fáránlegum grunni. Mér finnst bara ekkert skrítið að fjármálaheimurinn sé að hruni kominn.

1975

Back to the future

Fimm sannanir fyrir því að nú er árið 1975:

1. Við eigum í stríði við Breta

2. Það eru gjaldeyrishöft

3. Það ríkir óðaverðbólga

4. Vinsælustu lögin eru með ABBA og Villa Vill

5. Forsætisráðherran heitir Geir og er Sjálfstæðismaður


Sorry Jóna þessi var bara of góður stóðst ekki að nappa honum af þér :o)

Gamli góði ...

Úff ég stenst bara ekki að skella nokkrum videoum af frábærum pólitíkus sem er snillingur í framkomu og í alla staði fyrirmynd annara pólitíkusa í góðri framkomu. Jæja hér er hann Elías ....eh meina Geir








Hér má svo finna nokkrar góðar hugleiðingar um ástandið http://gpetur.blogspot.com

Ha ha ...

Smá myndasaga <-----Smella hér

Eitt þægilegt
kemur mér í gott skap og fær mig til að slaka á allt í einum pakka :o)

Ég gleymin ??

Ég lá upp í rúmi að lesa bókina "Mamma Siggu er með MS" fyrir yngri dótturina á sunnudagskvöldið, sonur minn lá til fóta og ég hélt að hann væri að horfa á sjónvarpið. Þegar kom að blaðsíðunni þar sem stendur " ..það var MS sem olli því hversu gleyminn hún var orðin upp á síðkastið" reis sonur minn upp við dogg, leit á mig og sagði "Vá mammma, þá ert þú nú búin að vera lengi með MS" og úr dótturinni gall "Jahá!!" ég gat nú ekki annað en hlegið.

Þetta reddast

Zeitgeist

Það er alveg þess virði að horfa á þessa. Byrjunin er hreint hrikalega leiðinlega en svo þegar kemur að því að útskýra hvernig peningar verða til þá fer þetta að verða virkilega áhguavert.

Skref



Ég held kanski að ég sé að uppgötva tilganginn með þessu öllu saman. Á síðustu mánuðum hef ég þurft að yfirstíga ýmsa hluti sem ég hélt að ég ætti ekki eftir og horfast í augu við þar á meðal mína eigin fordóma (ef fordóma skyldi kalla) og hluti sem ég hef óttast í gegnum tíðina. Ég er farin að sjá að það sem fyrir mann kemur í lífinu er allt gert til að þroska mann sem einstakling. Mig hefur svo sem lengi grunað þetta en þetta virðist alltaf vera að verða augljósara og augljósara.



Ég fór á fund til félagsráðgjafa MS félagsins í lok síðasta mánaðar og eitt af því sem hún hafið til málanna að leggja væri að ég fengi heimilishjálp, þar sem heimilið væri stórt og greinilega mikið álag á okkur hjónum. Það er eitt af því sem ég hef hreint aldrei getað hugsað mér að fá ókunnuga mannesku inn til mín að þrífa en þegar hún stakk upp á þessu þá hrökk uppúr mér alveg ósjálfrátt "já það væri náttúrlega bara frábært" held að þarna hafi talað sú tilfinning mín að ég er orðin til í þiggja alla þá hjálp sem ég get fengið.
Einn af einn af mínum ókostum er sá að ég á ofsalega erfitt með að þiggja hjálp ég hef óstjórnlega þörf fyrir að gera allt sjálf, núna er greinilega kominn tími til að takast á við það.



Hún sendi inn umsókn og á mánudaginn hringdi kona sem ætlaði að koma og taka út heimilið og sjá hver þörfin væri. Ég fékk nánast kvíðakast sá fyrir mér að konugreyið myndi hlaupa út grátandi eftir að hafa stigið hér inn, þar sem húsbóndinn var miðju kafi að leggja parket og allt gersamlega á hvolfi (svona meira en venjulega). Sem betur fer ætlaði hún ekki að koma fyrr en á fimtudag eða föstudag svo ég fékk gálgafrest. Guðni er enn að klára parketlögnina og þegar konan hringdi í gær og boðaði komu sína í dag féllust mér nánast hendur en ákvað samt að bíta á jaxlinn og reyna bara að gera það besta úr þessu. Ég fékk Guðna til að taka allara versta umrótið og koma því á sinn stað. Í morgun var samt allt en á hvolfi bara ekki alveg eins hrikalega og hafði verið en ég gjösamlega orkulaus reyndi samt að staulast um og redda því helsta en varð að hætta vegna skjálfta og búin að gata nýja parketið með borvél sem tók flugið úr höndunum á mér og niður stigann úr stofunni og endaði með borinn á undan í parketinu.
Konan mætti svo á staðinn um tíu leytið og ég umlaði einhverjar afsakanir um parketlagnir hún tók því nú bara vel og er væntanlega ýmsu vön. Við röltum um íbúðina og ég fékk kurteisislega ábendingu um að "þær" (væntanlega hreingerningadömurnar) vildu ekki hafa dót á gólfinu þegar þær kæmu, mér finnst það í sjálfu sér ekkert skrítið og lofaði bót og betrun áður en "þær" kæmu.

Næst kom að því að fylla út umsóknina og þá held ég að konan hafi áttað sig á að ég þyrfti aðstoð það tók mig lengri lengri tíma að skrifa og í lokin var pennin farin að skjálfa svo mikið að ég sá fram á að ég myndi sennilega skjóta hana niður með honum. Hún var að grúska í einhverjum pappírum en var greinilega farið að lengja eftir umsókninni þegar hún lítur upp,horfir á mig áttar sig svo og segir "æ heyrðu ég hefði nú getað fyllt þetta út fyrir þig ég áttaði mig bara ekki alveg á þessu". En um það leyti var hvort sem er bara eftir kaflinn sem ég varð að gera sjálf þ.e.s. að skrifa undir.

Áður en blessuð konan fór fékk ég nú samt smá pistil um að það væru nú ekki allir sem fengju svona aðstoð og sérstaklega ekki ungt fólk með maka (var búin að heyra áður í samtalinu að það væri nú ekki mikið um ungt fólk sem fengi heimilishjálp). Kallarnir gætu nú alveg tekið þetta að sér alveg eins og við gerum þegar þeir veikjast. Ég vissi svo sem ekki alveg hvernig ég átti að taka þessu, kanski meinti hún þetta bara svona almennt en kanski var þetta smá pilla ég átta mig bara ekki alveg á því enda þekki ég konuna ekkert. Velti því fyrir mér í sekúndubrot hvort ég ætti að útskýra fyrir henni að maðurin minn færi á fætur klukkan 7 við tækju einn og hálfur klukkutími í orrustu við að koma börnunum í skólann, þar er engin smá orrusta í gangi þessa dagana. Þar á eftir tæki við 9-12 tíma vinnudagur innan fyrirtækisins sem hann vinnur hjá og svo jafnvel meira eftir að hann kemur heim. Einhvern veginn tækist honum samt oft að pota inn í þann tíma nokkrum mínútum þar sem við hjálpuðumst að við að elda kvöldmatinn og stundum endaði það alfarið á honum. Einhverstaðar þarna inní væri líka tekin tími í að hjálpa til við heimanám og sinna ýmsum hlutum innan heimilisins og það þýddi að hann væri jafnvel að sinna vinnu fram á nótt. Um helgar þarf hann ansi oft að vinna og á honum hvíla alskyns verkefni út um allan bæ við að redda öllu mögulegu fyrir stórfjölskylduna. Hann kæmist sjaldnast inn fyrir dyrnar á heimilinu áður en það væri byrjað að bombardera hann með hlutum sem hinir og þessir heimilismenn þyrftu aðstoð með. Átti ég að útskýra það fyrir henni að stundum hefði ég áhyggjur af því að eignmaðurinn myndi hreinlega fara yfirum af álaginu sem er á honum nú þegar og mér fyndist hreinlega ekki meira á hann leggjandi sérstaklega miðað við allt það sem hann hefur bætt á sig eftir að ég veiktist (og það ekki af flensu sem tekur viku hálfan mánuð að jafna sig af). Ofan í það þá held ég að það að fá heimilishjálp á tveggja vikna fresti þar sem er ryksugað, skúrað, baðherbergið þrifið og þurkað af útrými ekki alveg þörfinni fyrir að við gerum þetta sjálf líka. Held að "þær" muni alfarið neita að koma hér inn ef við ætlum að láta það duga en þessi hálfsmánaðarlega aðstoð mun vissulega létta undir með okkur. Ég ákvað samt að þegja, sagði ekkert, þakkað konunni fyrir komuna og kvaddi.

Laxness

Fékk þetta í tölvupósti frá tengdó fannst þetta mjög áhugavert !!

Úr Heimsljósi. “Vinur, sagði Annar Heldrimaður og faðmaði skáldið. Það er búið að lokaBánkanum. Einglendíngar hafa lokað Bánkanum. Það var og, sagði skáldið. Oghvernig stendur á því að einglendíngar hafa lokað Bánkanum, sagði AnnarHeldrimaður. Það er af því að það eru aungvir peníngar leingur í Bánkanum.Júel er búinn að tæma Bánkann. Júel er búinn að sólunda öllu því fé semeinglendíngar lánuðu þessari ógæfusömu þjóð af hjartagæsku. Júel hefursökt öllu fé einglendínga útí hafsauga. Þessvegna er búið að lokaBánkanum.”

Halldór Laxness lýsir íslenskum athafnamönnum í Kristnihaldi undir jökli.Spurt er: Hvað er hraðfrystihús? Og svarað: „Það eru íslensk fyrirtæki. Spaugararnir reisa þau fyrir styrkfrá ríkinu, síðan fá þeir styrk af ríkinu til að reka þau, þvínæst láta þeirríkið borga allar skuldir en verða seinast gjaldþrota og láta ríkið beragjaldþrotið. Ef svo slysalega vill til að einhverntíma kemur eyrir í kassannþá fara þessir grínistar út að skemmta sér" (Kristnihald undir Jökli)

Áttu skeið ??

Ég skellti yfir á íslensku texta sem ég fann á erlendri MS síðu sem ég er fastagestur á. Mér finnst þetta ágæt útskýring á daglegu basli þegar maður er með MS í farþegasætinu. Mér hættir dálítið til að spreða skeiðum um efni fram og enda á þriðja degi skeiðalaus. Ég á enn eftir að læra að hægja á og stoppa áður en ég er farin að eyða skeiða skamti næsta dags.

“En þú lítur svo vel út”

Besta vinkona mín og ég sátum á veitingastað og spjölluðum. Eins og venjulega, það var orðið áliðið og við vorum að borða franskar með sósu. Eins og aðrar stelpur á okkar aldri, eyddum við miklum tíma á veitingastaðnum þegar við vorum í menntaskóla, og meirihluta þess tíma var eytt í að ræða um stráka, tónlist eða aðra smávægilega hluti, sem virtust mjög mikilvægir á þeim tíma. Við ræddum aldrei af neinni alvöru um nein málefni og eyddum mestum okkar tíma hlæjandi.

Þegar ég tók vítamínin mín eins og snakk eins og ég gerði venjulega, horfði hún á mig með einskonar spurn, í stað þess að halda áfram með samræðurnar. Svo spurði hún mig upp úr þurru hvernig tilfinning er það að vera með MS og vera veik. Mér var brugðið, ekki aðeins af því að spurningin kom upp úr þurru heldur einnig hafði ég gert ráð fyrir því að hún vissi allt sem væri að vita um MS.

Hún hafði fylgt mér til læknanna, séð mig fara í segulómanirnar, séð mig hrasa á gangstéttunum og þurfa að setjast niður á tónleikum. Hún hafði borið mig þegar ég gat ekki tekið fleiri skref, hvað meira þurfti að vita ?
Ég byrjaði að fjasa um vítamín og breytingar, hún virtist ekki vera sátt við svörin. Ég var örlítið hissa þar sem hún hafði verið herbergisfélagi minn í menntaskóla og vinur til margra ára; ég hélt að hún vissi nú þegar allar læknisfræðilegar skilgreiningar á MS.
Um leið og ég reyndi að taka mig saman í andlitinu, skimaði ég um borðið í leit að hjálp eða leiðbeiningum, í það minnsta smá fresti. Hvernig gat ég svarað hennar spurningu þegar ég hafði ekki fundið svar við henni handa sjálfri mér? Hvernig get ég útskýrt hvernig MS hefur árhrif á minnstu smáatriði hversdagsins, og sýnt henni í skýru ljósi þær tilfinningar sem einstaklingur með MS fer í gegnum á hverjum degi.
Ég hefði getað gefist upp, sagt brandara eins og ég geri venjulega og skipt um umræðuefni, en þá rann upp fyrir mér að ef ég reyni ekki að útskýra þetta hvernig get ég þá ætlast til þess að hún sýni mér skilning? Ef ég get ekki útskýrt þetta fyrir best vinkonu minni, hvernig get ég þá útskýrt minn raunveruleika fyrir öðrum? Ég varð í það minnsta að reyna.
Á þeirri stundu fæddist skeiðakenningin. Í snarhasti greip ég allar skeiðarnar á borðinu; ekki nóg með það ég greip skeiðarnar af öðrum borðum. Ég horfði í augun á henni “Gjörðu svo vel þú er með MS” . Hún leit á mig örlítið ráðvillt, eins og flestir hefðu gert þegar þeim er óvænt réttur bunki af skeiðum. Kaldar málm skeiðarnar klingdu um leið og ég skutlaði þeim upp í hendurnar á henni. Ég útskýrði að munurinn á því að vera með MS og að vera heilbrigður væri að maður yrði að velja, eða í það minnsta að taka meðvitaðar ákvarðanir um allt, meðan restin af heiminum þyrfti þess ekki. Svo tók ég til við að útskýra , ég notaði skeiðarnar til að leggja áherslu á málið. Hún þurfti að hafa eitthvað í höndunum sem ég gat tekið af henni, þar sem flestir sem eru með MS upplifa að þeir hafi “tapað” lífinu sem þeir þekktu áður.

Ef ég hefði möguleikann á að taka skeiðarnar af henni þá myndi hún skilja hvernig það er að láta einhvern eða eitthvað, í þessu tilfelli MS, um stjórnina. Hún greip spennt skeiðarnar. Hún skildi ekki hvað ég var að gera, en hún var alltaf til í smá skemmtun. Ekki grunaði hana hversu alvöruþrunginn þessi leikur yrði. Ég bað hana að telja skeiðarnar. Hún spurði af hverju, ég útskýrði að skeiðarnar stæðu fyrir orkueiningar og þegar þú ert heilbrigður þá býstu við að hafa endalausa uppsprettu af skeiðum. En þegar þú ert með MS og ert að plana daginn, þarftu að vita nákvæmlega hversu margar skeiðar þú byrjar með. Það tryggir ekki að þú týnir ekki einingu á leiðinni, en það aðstoðar alla vega við að vita hvar byrjunarreiturinn er. Hún taldi 12 skeiðar. Hún hló og sagðist vilja fleiri. Ég sagði nei, og vissi um leið að þessi litli leikur myndi virka, þegar hún varð svekkt., við sem vorum ekki einu sinni byrjaðar.
Mig hafði langað í fleiri skeiðar í mörg ár og ég hef ekki fundið leið við að fá þær svo af hverju ætti hún að fá fleiri? Ég sagði henni að hún yrði alltaf að vera meðvituð um hversu margar skeiðar hún væri með og hún mætti ekki leggja þær frá sér því hún yrði alltaf að muna að hún hefði MS.
Ég bað hana að gera lista yfir það sem hún gerði á daginn, hún yrði líka að tiltaka öll einföldustu verkefnin. Á meðan hún meðan hún taldi upp verkefni dagsins eða skemmtilega hluti til að taka sér fyrir hendur útskýrði ég fyrir henni að hvert atriði á listanum myndi kosta hana skeið. Hún fór beint í fyrsta morgunverkið, að hafa sig til fyrir vinnuna, ég stoppaði hana og tók af henni skeið. Ég hreinlega réðist að henni og sagði “Ó nei, þú stekkur ekki bara á fætur. Þú þarft að neyða augnalokin í sundur og uppgötva að þú ert orðin sein. Þú svafst ekki vel í nótt. Þú þarft að skríða út úr rúminu, finna þér eitthvað að borða áður en þú gerir nokkuð annað. Þú verður að taka vítamínin þín svo þú hafi orku fyrir daginn, ef þú gerir það ekki þá geturðu allt eins látið mig hafa allar skeiðarnar strax ! Ég greip í snarheitum af henni aðra skeið og hún áttaði sig á því að hún var ekki klædd ennþá.
Sturta kostaði hana eina skeið til, það vara bara hárþvottur og að raka leggina. Að teygja sig of hátt eða beygja sig, of heit sturta eða það að blása hárið myndi í raun kosta fleiri en eina skeið en ég gat bara ekki hugsað mér að hrella hana of mikið í byrjun.

Ég stoppaði hana og sundurliðaði hvert verkefni til að sýna henni fram á að hvert smáatriði þarf að vera úthugsað. Þú þarft að hafa í huga í hvaða föt þú getur klætt þig, hvaða skór henta miðað við göngur dagsins, hvort verkir eða krampar eru vandamál, tölur eru ekki í boði. Ef þú ert með skrámur eftir lyfjagjafir er sennilega rétt að velja síðerma flík. Þú getur ekki bara skutlað þér í fötin ef þú ert með MS ...það er nefnilega ekki svo einfalt…

Ég held að hún hafi verið farin að átta sig þegar hún var, fræðilega séð, ekki enn komin í vinnuna og hún átti bara 6 skeiðar eftir. Ég bennti henni á að hún yrði að velja mjög vandlega hvað hún ætlaði að gera það sem eftir lifið dags, því þegar skeiðarnar væru búnar þá væru þær búnar.
Stundum er hægt að fá að láni hluta af skeiðum morgundagsins en hugsaðu þér bara hvað morgundagurinn verður þá erfiður þegar skeiðunum hefur fækkað. Ég þurfti líka að útskýra að einstaklingur með MS býr með það í hugskoti sínu að á morgun gæti verið dagurinn sem þú ert með hita, sýkingu eða einhverjar aðrar uppákomur valda því að þú ert ófær um að gera nokkurn skapaðan hlut. Þetta þýðir að þú villt alls ekki taka áhættu með skeiðarnar því þú veist aldrei hvenær þú þarft virkilega á þeim að halda. Ég vildi ekki valda henni leiða en ég varð að vera raunsæ og því miður er það að vera alltaf búin undir það versta partur af daglegu rútínunni hjá mér.

Við fórum í gegnum restina af deginum og hún áttaði sig rólega á því að það að sleppa hádegismatnum kostaði skeið, það að standa í lestinni kostaði aðra og það að pikka of lengi á tölvuna kostað enn eina. Hún varð að velja og hugsa hlutina á annan hátt. Fræðilega, hafði hún valið að sleppa öllum útréttingum svo hún gæti borðað kvöldmat um kvöldið.

Þegar komið var að lokum þykjustu dagsins , sagðist hún vera svöng. Ég benti henni á að hún yrði að borða en hún ætti bara tvær skeiðar eftir. Ef hún eldaði matinn hefði hún ekki nægar skeiðar til að þrífa eftir eldamennskuna. Ef hún færi út að borða væri hætta á því að hún yrði of þreytt il að geta einbeitt sér að akstrinum, sjónin gæti verið orðin of þokukennd eða hún gæti gleymt að kveikja ljósin á bílnum. Hún ákvað að búa til súpu , það væri auðvelt. Ég bennti henni þá á að klukkan er aðeins sjö að kvöldi, þú átt allt kvöldið eftir en aðeins eina skeið eftir til að gera eitthvað skemmtilegt, laga til eða klára verkefni en hún gæti ekki gert þetta allt hún yrði að velja eitt.

Ég hef sjaldan séð hana sýna miklar tilfinningar, svo þegar ég sá að hún var í uppnámi fannst mér að kannski væri ég að ná til hennar. Ég vildi ekki að vinkona mín væri í uppnámi en á sama tíma gladdi það mig að kannski væri loksins einhver sem skildi mína aðstöðu að einhverju leyti. Augun í henni voru að fyllast af tárum þegar hún spurði hljóðlega “ Cristine hvernig ferðu að þessu? Gerirðu þetta í alvöru á hverjum degi?” Ég svaraði því til að sumir dagar væru verri en aðrir, suma daga hefði ég fleiri skeiðar en aðra. En ég get aldri látið þetta hverfa og ég get ekki gleymt því í eina mínútu, ég þarf alltaf að hafa þetta í huga. Ég rétti henni skeið sem ég hafði haft til vara. Ég sagði einfaldlega við hana “ ég hef lært að hafa alltaf auka skeið til vara því maður þarf alltaf að vera viðbúinn.”

Það er erfitt, það erfiðasta sem ég hef þurft að læra er að hægja á mér og gera ekki allt í einu. Ég þarf að kljást við þetta á hverjum degi. Mér finnst óþolandi að finnast ég útundan, þurfa að velja að vera heima eða fá ekki að gera það sem mig langar. Ég vildi að hún fyndi gremjuna. Ég vildi að hún skildi að allt sem aðrir gera auðveldlega er eins og hundrað verk í einu hjá mér. Ég þarf að hugsa út í veðrið og líkaman áður en ég get ráðist í hvert verk. Meðan aðrir einfaldlega framkvæma verð ég að ráðast á verkefnið og gera hernaðaráætlanir eins og ég sé að skipuleggja stríð. Munurinn á þeim lífsstíl að vera með langvinnan sjúkdóm eða vera heilbrigður er fegurðin við það að vera fær um framkvæma bara en þurfa ekki að hugsa það í þaula, ég sakna þess frelsis. Ég sakna þess að þurfa ekki að telja skeiðarnar mínar.

Eftir að hafa úthellt tilfinningunum og talað um þetta í smá stund fann ég að hún var sorgmædd. Kannski hafði hún loksins skilið þetta. Kannski áttaði hún sig á því að hún gæti aldrei sagt af hreinskilni að hún skildi þetta. En að minnsta kosti myndi hún kannski kvarta minna þegar ég get ekki farið út að borða með henni á kvöldin, eða þegar ég virðist aldrei komast yfir til hennar á kvöldin og það endar alltaf á því að hún kemur til mín. Ég faðmaði hana að mér og við gengum út af veitingahúsinu. Ég var með skeið í hendinni og sagði “Ekki hafa áhyggjur.” “Ég horfi á þetta sem blessun. Ég hef verið neydd til þess að hugsa um það sem ég tek mér fyrir hendur. Geturðu ímyndað þér hvað fólk eyðir mörgum skeiðum í vitleysu á hverjum degi? Ég hef ekki svigrúm til að eyða skeiðum í vitleysu, og ég vel að eyða tíma mínum með þér.”

Allt frá þessu kvöldi hef ég notað skeiðakenninguna til að útskýra líf mitt fyrir fólki. Í raun er það svo að fjölskylda mín og vinir vitna oft í skeiðarnar. Það er orðið að lykilorði yfir hvað ég get eða get ekki gert. Þegar fólk fattar skeiðakenninguna viðist það skilja mig betur, en ég held að það líti sitt eigið líf líka örlítið öðrum augum. Ég held að þetta sé ekki aðeins góð leið til að öðlast skilning á MS heldur líka á öðrum tegundum af fötlunum eða veikindum.
Vonandi, taka þau ekki öllu sem sjálfgefnu í lífinu. Ég gef eftir hluta af sjálfri mér , í orðsins fyllst merkingu, í hvert sinn sem ég framkvæmi eitthvað, það er orðinn innanhúss brandari hjá okkur. Ég er orðin þekkt fyrir að grínast með það við fólk að því eigi að finnast það einstakt þegar ég eyði tíma með þeim því þau hafi nú fengið eina af skeiðunum mínum.

Höfundur Christine Miserandino

Vitur kona sagði

'I've learned that no matter what happens, or how bad it seems today, life does go on, and it will be better tomorrow.'

'I've learned that you can tell a lot about a person by the way he/she handles these three things: a rainy day, lost luggage, and tangled Christmas tree lights.'

'I've learned that regardless of your relationship with your parents, you'll miss them when they're gone from your life.'


'I've learned that making a 'living' is not the same thing as 'making a life.'

'I've learned that life sometimes gives you a second chance.'


'I've learned that you shouldn't go through life with a catcher's mitt on both hands; you need to be able to throw some things back.'

'I've learned that whenever I decide something with an open heart, I usually make the right decision.'

'I've learned that even when I have pains, I don't have to be one.'

'I've learned that every day you should reach out and touch someone. People love a warm hug, or just a friendly pat on the back.'

'I've learned that I still have a lot to learn.'

'I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.'

Maya Angelou

Barnaefni

Við mæðgurnar lágum fyrir framan imbann um daginn og vorum að horfa saman á barnaefni í sjónvarpinu. Á eftir barnaefninu kom myndband með BangGang og þó ég hafi nú haft lúmskt gaman af því þá var ekki laust við að mér fyndist það ekki eiga við innan um barnaefnið. Ég hafði bara ekki rænu á að skipta því ég veðjaði á þann ranga hest að allt myndi enda vel. En eins og dóttir mín blessuð orðaði það þegar hún horfði á mig með augu á stærð við undirskálar "æ hún er dáin núna".
Barnaefni?? Nei er það ?

BangGang, "I Know You Sleep"

Anagram

Fann þetta í gegnum Helga en þarna getur maður búið til alskyns setningar úr hverjum þeim orðum sem manni dettur í hug. Það er dáldið gaman að skella nafninu sínu þarna inn og sjá hvað gerist. Ég fékk þetta meðal annars:

Fiddlers Rousting Kitty (fannst þetta einkar viðeigandi)
Fudged Kitty Nostril Sir
Fudged Kitty Lints Orris
Drifted Kingly Tourists
Disfigured Kilts Not Try
Fudged Skirts Linty Riot
Fudged Skirts Linty Trio (ef ég stofna hljómsveit er þetta nafnið)
Fiddle Irking Toys Trust
Fiddle Risking To Trusty
Fiddle Striking To Rusty
Fiddle Striking Toy Rust
Fiddle Kissing Trout Try
Fiddle Kissing Tutor Try
Fiddle Stirring Tusk Toy
Fiddle Stroking It Rusty
Infolded Gritty Sir Tusk
Fiddler Skiing Toy Trust

For the times they are a-changin'

Come gather 'round people
Wherever you roam
And admit that the waters
Around you have grown
And accept it that soon
You'll be drenched to the bone.
If your time to youIs worth savin'
Then you better start swimmin'
Or you'll sink like a stone
For the times they are a-changin'.

Come writers and critics
Who prophesize with your pen
And keep your eyes wide
The chance won't come again
And don't speak too soon
For the wheel's still in spin
And there's no tellin' who
That it's namin'.
For the loser now
Will be later to win
For the times they are a-changin'.

Come senators, congressmen
Please heed the call
Don't stand in the doorway
Don't block up the hall
For he that gets hurt
Will be he who has stalled
There's a battle outside
And it is ragin'.
It'll soon shake your windows
And rattle your walls
For the times they are a-changin'.

Come mothers and fathers
Throughout the land
And don't criticize
What you can't understand
Your sons and your daughters
Are beyond your command
Your old road isRapidly agin'.
Please get out of the new one*
If you can't lend your hand
For the times they are a-changin'.

The line it is drawn
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast
As the present now
Will later be past
The order isRapidly fadin'.
And the first one now
Will later be last
For the times they are a-changin'.

http://www.bobdylan.com/#/songs/times-they-are-changin

Ha dúkkuhús..

...eigum við að ræða þetta eithvað. Fékk þetta í tölvupósti áðan og er pínku bit ekki það að ég vissi um sumt annað ekki.

The following information started as a basic translation of a list published by Egill Helgason, with many additions made by his many readers.

This is basically a list of the most outrageous moments of the last few years.

Jón Ásgeir and Hannes Smárason in the Gumball 3000 race. FL Group shareholders picked up the cheque.

Tom Jones performing in an Icelandic new year's party in London.

Elton John performing at Ólafur Ólafsson's birthday party.

The brother's Lýður and Ágúst Guðmundsson were fishing in one of Iceland 's finest rivers. The used their helicopter to pop over to the nearest shop for a hot dog.

Newspaper Fréttablaðið (owned by Jón Ásgeir Jóhannesson) chooses Hannes Smárason as the marketing person of the year.

Björgólfur Thor's birthday party in the Caribbean . Friends were flewn in from all over, Jamaraquai and rapper 50cent performed. His birthday present from his wife: fighter jets that flew over the area in formation.

When FL Group's offices in Copenhagen opened, an opening party was held for 300 people. The FL Group offices employed 4 people.

Sigurður Einarsson "summer house" at Þingvellir in Iceland . It is only 1000m2.
Kaupthing Bank's party that was held in London where friends were flown in from all over and Duran Duran performed.

Hannes Smárason purchased 2 houses side-by-side in Reykjavik 's most expensive area. He built a bridge between them. He also spent 2 million ISK on a front door.

Hannes Smárason left FL Group bankrupt and now lives in a 500 million ISK home in London.

Baugur Group's party in Monaco . Main performer: Tina Turner.

A daughter of one of the bad boys who received a flat for her 16th birthday and a Range Rover for her 17th, Brand new of course.

Some bankers were fishing near Vopnafjörður and felt like a ball. As there wasn't much happening close by they flew in a pop group and all the guests.

Jón Ásgeir Jóhannesson buys a $10 million apartment in New York . Seemingly the most expensive square meter ever in NY.

Lárus Welding spends 1 million ISK buying a door for his daughter's dolls house. It was in the same style as their outside door and garage door.

Pálmi Haraldsson bought a Range Rover. When asked how much it had cost, he didn't know. He signed the slip but never looked at the amount!

Björgólfur Guðmundsson gave away a suit for a charity auction. Jóhannes Jónsson bought it for 10 million ISK and gave it back to him.

Jón Ásgeir's yacht in Florida was to be called Three Vikings but due to someone's bad spelling it got the name Thee Viking. That's what it's been called ever since.

Róbert Wessman complained to authorities that there wasn't room for his second
private jet at Reykjavik airport.

Hannes Smárason bought the most expensive Steinway piano available. He joked that nobody in his family could actually play and that some Icelandic musical school had been collecting money for the past 15 years to buy one the same. Very funny.

Kaupthing's advert starring John Cleese.

The assets of these guys need to be frozen and used to pay the massive debt they have left behind for all Icelander's to pay the next 500 years.

Uppáhalds fýlupokinn minn

Hef verið með þetta á..

..heilanum síðustu dagana sértaklega fyrsta erindið.

All Along The WatchtowerBob Dylan

"There must be some way out of here," said the joker to the thief,"
There's too much confusion, I can't get no relief.
Businessmen, they drink my wine, plowmen dig my earth,
None of them along the line know what any of it is worth."

"No reason to get excited,"the thief, he kindly spoke,
"There are many here among us who feel that life is but a joke.
But you and I, we've been through that, and this is not our fate,
So let us not talk falsely now, the hour is getting late."

All along the watchtower, princes kept the view
While all the women came and went, barefoot servants, too.

Outside in the distance a wildcat did growl,
Two riders were approaching, the wind began to howl.

Aljþóða hvað

Ég verð að játa að ég er alveg hætt að skilja þetta mál með Alþjóða gjaldeyrissjóðinn. Allar grýlusögurnar um hvað allt fari til fjandans ef við fáum lán hjá þeim . Ég vissi nefnilega ekki að við höfum fengið lán frá þeim nokkrum sinnum áður og það eru 21 ár síðan við kláruðum að borga síðasta lán. Það er alveg í mínu minni og ekki man ég eftir neinum dauða og drepsóttum fram til ársins 1987.

D-Vítamín

Sá grein á mbl.is um að nú ætti að skoða tengsl milli D-vítamín skorts og Parkinson mér finnst þetta svoldið merkilegt því það er verið að skoða sömu tengsl við MS. Málið með MS og Parkinson er að engin veit í raun hvað veldur þeim en eitt að því sem hefur nú greinilega fundist sem báðir hópar virðast eiga sameiginlegt er D vítamín skortur. Þetta er líka áhugavert í ljósi þess að það dregur úr tíðni MS eftir því sem nær dregur miðbaug og líkur á D vítamín skorti minnka verulega líka eftir því sem nær dregur miðbaug svo kanski er eithvert samhengi þarna á milli. Eftir að ég fékk greininguna í sumar var eitt af "húsráðunum" sem ég ákvað að fara eftir er að taka inn D-vítamín ég fór reyndar ekki eftir skamtinum sem ég sá ráðlagðan 4000 IU á dag sem mér finnst nú all rívlegt þar og þar sem ég sá ekki vísindalegar niðurstöður á bak við þessa skamtastærð ákvað ég að láta duga að fara hálfa leið og taka 1000- 2000 IU (hylkin frá NOW innihalda 1000IU og eru gefin upp sem 250% af RDS). Ástæðan sem gefin var fyrir 4000 einingunum var að D vítamín á víst að frásogast frekar illa úr mat og fæðubótaefnum og því ráðlögðu þeir svona stóra skamta en vá fyrr má nú vera. Það á víst að vera óhætt að taka allt að 10000 IU einingar á dag en æ ég veit það ekki er ekki best að nýta sér meðalhófsregluna.

Annar er lítið af mér að frétta ég hef það bara nokkuð gott miðað við allt. Vinstri fóturinn er enn ósamvinnuþýður og latur ég endist bara í stuttar göngur því annars hættir hann að vilja vera með og ég þarf nánast að draga hann á eftir mér. Næ ekki almennilega að lyfta honum yfir litlar ójöfnur sem á vegi mínum verða og hrasa. Stafur er alger must á gönguferðum bara til að forða mér frá því að enda á andlitinu í götunni. En sem betur fer er fóturinn að smá skána en óþolinmóðu mér finnst þetta ekki ganga alveg nógu hratt. Ekki bætir nú úr skák að jafnvægið er enn svoldið að koma og fara og er mjög dagskipt og stundum klukkutíma skipt.

Ég hafði á líka á tilfinningunni um tíma að ég væri að breytast í geit og því miður ekki fjalla geit heldur yfirliðs geit. Ég var þannig suma daga að ef ég varð fyrir því að heyra óvænt hátt hljóð (t.d. hnerra, háværan skell) þá er eins og kerfið hjá mér slái út í nokkur sekúndu brot og minnir mig dáldið á blessaðar yfirliðsgeiturnar en sem betur fer varði þetta ekki nema í sekúndubrot en ekki 10 sekúndur eins hjá geitunum og ég er mikið til hætt að finna fyrir þessu, þetta á samt aðeins til að koma upp þegar ég þreytist.



Minn helsti akkilesar hæll virðist vera þreyta ég þreytist fljótt og þá ýkjast öll einkenni upp. Ég verð fáránlega skjálfhent þarf t.d. báðar hendur til að geta drukkið úr glas annars endar innihaldið upp í nefinu á mér eða yfir mig alla. Hægri hendin dofnar, fóturinn vill ekki vera með og rafstuðið í bakinu snar versnar og ég get jafnvel ekki setið á venjulegum eldhús eða skrifborðstólum fyrir stuði. Þegar þreytustuðullinn nær svo hámarki þá sofna ég þar sem ég sit hvar svo sem það er og alveg sama hversu mikið kaffi ég drekk það hefur engin áhrif what so ever ég hugsa að ég gæti drukkið 2 lítra og það skilar engum áhrifum þegar þreytan tekur völdin.

Mér tókst svo að ná mér í einhverja umgangspest fann að ég var að kvefast á laugardag og var hreinlega orðin veik á mánudaginn með hita og tilbehör. Núna er ég öll að koma til aftur er orðin hitalaus og er farin að geta andað í gegnum nefið aftur.

Blessuð sé minning hennar..
Fékk þetta í tölvupósti áðan og stóðst ekki að pósta þessu.

Já hver hefði trúað því..


..að ég ætti eftir að eiga þá ósk heitasta að eiga sjálfskiptan bíl. Þegar við keyptum Prevíuna varð þessi sérstaklega fyrir valinu þar sem hún var beinskipt, sem fæstar Prevíur eru. Núna dauðlangar mig í sjálfskiptan bíl því lati fóturinn nennir bara ekki þessu kúplingarveseni. Einnig langar mig óheyrilega til að búa í húsi á einni hæð, ég hætti mér varla niður í þvottahús því stigin þangað er vægt til orða tekið ekki í uppáhaldi hjá mér þessa dagana. Tröppurnar þrjár sem eru annars vegar upp í stofu og hinsvegar inn í húsið hjá mér duga mér alveg. Annars skil ég nú ekki alveg hvernig mér datt í hug í upphafi að flytja inn í hús með stigum í upphafi þar sem ég hef nú aldrei getað treyst á bífurnar fyrir lausum liðböndum. Enda er ég búin að detta niður allar tröppur og stiga sem tilheyra þessu húsi. Óhreinataus karfan við botnin á kjallarastiganum hefur einu sinni bjargað mér frá stórslysi, ég skoppaði á bakinu niður tröppurnar upp í stofu þegar ég var ófrísk af Árna og hef runnið í hálku og skoppað á rassinum niður tvær af tröppunum hér fyrir utan.

Annars hefur mér verið bent á að vera ekki að kvarta þetta undan því að detta niður tröppur því þetta spari jú tíma maður er svo mikið fljótari niður stigann svona.



Ég og tröppur höfum sem sagt ekki átt samleið en hallærislegasta tröppusagan mín er nú samt úr Bíóhöllinni þegar ég var á táningsárunum hafði farið á klósettið uppi og var á leiðinni niður að sal þrjú, komst niður stóra stigan slysalaust ,þar sem ég hitti vinina sem höfðu passað poppið og kókið meðan ég brá mér frá, en þegar ég steig svo niður í eina af þremur tröppunum sem lágu niður að salnum var fóturinnn bara ekki til staðar svo ég endasteyptist fram fyrir mig í fínan kollhnís og endaði með stímabraki og látum á bakinu fyrir neðan tröppurnar. Þetta vakti náttúrlega athygli allra sem á staðnum voru og dyraverðirnir komu hlaupandi til að athuga hvort ég væri í heilu lagi sem ég auvitað var og mér hafið tekist að bjarga kókinu en poppinu var vel dreift um allt nágrennið. Ég hélt ég myndi hrökkva uppaf úr táningahjámérferð að vera sextán ára og taka svona flugferð fyrir framan fullt af fólki var nú ekkert sérstaklega gaman. Annars er þetta nú ekki í eina skiptið sem ég hef legið marflöt í Bíóhöllinni þökk sé lausu liðböndunum eithvert sinn ekki löngu eftir þessa fyrr nefndu flugferðina fór ég með vinum mínum í bíó og í hléinu ætluðum við fram nema ég þarf að skáskjótast framhjá dreng sem sat við endan á bekknum, gefur árans fóturinn sig ekki svo ég ligg marflöt framan við drenginn ...og félagi minn sem gat aldrei látið kyrrt liggja að vera fyndinn hrópar upp yfir sig " Ha ha það er bara svona þú bara fellur kylliflöt fyrir honum", þetta var nú alveg nógu vandræðalegt þó svo hann hefði nú ekki þurft að vekja athygli allra bíógestanna á þessu.

Annars er ekki mikið héðan að frétta krakkarnir eru í skólanum og gengur vel. Árna tókst að vísu að slasa sig í leiktæki á skólalóðinni fyrir tæpri viku síðan og er ekki orðin aflveg góður eftir það enþá. Þetta árans leiktæki ætti að vera búið að fjarlægja fyrir lifandis löngu þar sem sonur minn er nú ekki sá fyristi til að slasa sig þarna og væntanlega ekki sá síðasti.
Ásdís var svo heima í dag með gubbupest og ætla ég rétt að vona að sú óáran láti okkur hin vera !!

Smá áminning

Já nákvæmlega !!
Ég er ekki lítið búin að hlæja að þessu.

Óþolandi

Ég er að verða vitlaus á geitungafaraldrinum hér síðustu vikur. Frá því um miðjan júlí hef ég fargað að meðaltali 2 geitungum á dag innandyra. Ég setti svo upp geitungagildrur fyir utan og í þær eru komnar 11 geitungar samtals. Ég er búin að leita hér fyrir utan en finn ekki merki um bú á lóðinni.

Sjálfstæð..
..eða svona næstum því. Ásdís er komin með æfingaleyfi á skellinöðruna og í dag og gær keyrði hún í vinnuna. Hún treysti sér nú ekki að fara alein svo hún hefur notið fylgdar pabba síns og afa á milli staða. En þetta er engu að síður stórt skref í átt að sjálfstæðum ferðamáta.

Smá

Ákvað að gefa frá mér smá lífsmark hér en ég hef ekki verið dugleg að skrifa þar sem hægri hendin á mér tók upp á því að dofna svo ég hef aðeins þumalfingur og vísifingur nothæfa á þeirri hendi. Það tekur því óra tíma að skrifa smá texta þar sem ég hef ekki vanalegu fingrasetninguna svo ég hitti endalaust vitlaust á lyklaborðið hægra megin verst eru þó Þ,Ð,Ö og komma yfir stafi, kosta alltaf nokkrar tilraunir meira að segja þó ég horfi á árans lyklaborðið. Músina hef ég svo fært vinstra megin við lyklaborðið en ég á langt í land með að verða flink við vinstrihandar músarnotkun.

Ég leitaði til heimilislæknis út af þessum dofa og hún vildi senda mig aftur á taugadeildina og hafði samband við deildarlæknin þar. Hann reyndist ósköp ráðalaus í að gera eitthvað fyrir mig þar sem báðir sérfræðingarnir sem höfðu sinnt mér í vor voru í sumarfríi. Hann taldi að það væri ekki hægt að gera neitt í dofanum og verkjnum hvort sem er og nú þyrfti ég bara að panta tíma sem fyrst hjá sérfræðingnum sem sá um mig og ákveða hvað gert verður. Taka ákörðun um fyrirbyggjandi meðferð við sjúkdómnum sem ég gæti hugsanlega verið með "ekki að það sé búið að setja neinn stimpil á það". Eftir samtalið við lækninn fór ég í það að panta tíma hjá sérfræðingunum annar átti tíma 6.október, takk fyrir, en sem betur fer var hægt að komast að hjá hinum 28.ágúst, svo eftir tveggja vikna bið er nú er bara vika í að ég fari til hans og vona að hann hafi einhver ráð upp í erminni við þessu.

Af familíunni er það að frétta að skólinn byrjaðu hjá krökkunum í dag og var Anna lang spenntust fyrir að fara í skólann. Hún spratt á fætur manna hressust í morgun smurði sér nesti og beið spennt með skólatöskuna á bakinu í rúman hálftíma áður en það var tímabært að leggja af stað.

Úff hvað get ég sagt..

Ég hló eins og smákrakki að þessari í Eymundson í fyrradag, frábar lesning, með versnandi heilsu hefur húmorinn greinilega farið niður í klósettið.

Datt í hug
..að bjóða ykkur uppá 2 mest gítarsnillinga heims Jeff Beck og Eric Clapton :)

Þingvellir

Fór í frábæra ferð að Þingvallavatni í gær í boði Dísu og Daða. Skrifa meira um það síðar. Ég smellti af nokkrum myndum hér kemur ein.

Ja hérna ..

Úff það að vera heimsmeistari í akstursíþrótt þýðir greinilega ekki að þú sért góður ökumaður. En ætli það sé alltaf í lagi að keyra á gangandi vegfarendur í Bretlandi eða er það bara ef maður heitir Michaels Schumacher ...Schuemacher keyrir á gangandi vegfaranda

Summer time..

Ákvað að henda inn nokkrum orðum bara til að láta vita að ég er lífs og að láta mig dreyma um að ég sé loks á bataleið. Vaknaði á fimtudagsmorguninn og fann strax að mér leið betur, á dáldið í land enþá en er samt merkjanlega betri :)
Ég er ekki orðin ökuhæf enn og það fer ansi mikið í mig að vera ekki almennilega frjáls ferða minna.

Hér koma svo fleiri myndir frá læknum góða á heitasta degi ársins...

Heimavörn...

Okkur fannst dáldið grunsamlegt þegar sama öryggisfyrirtækið hringdi 2svar í Guðna og einu sinni í mig að bjóða okkur öryggiskerfi fyrir heimilið. Við afþökkuðum bæði pent ég með þeim orðum að ég væri sátt við kerfið sem ég væri með. Dálitlu síðar heyrði ég hjá konu hér í Garðabæ (mamma bekkjarsystur Önnu) sem fékk hringingu frá fyrirtækinu sem hún var með kerfi frá og þeir voru að bjóða henni kerfi. Eithvað fannst konunni þetta skrítið þegar hún fór að hugsa málið og fór að grennslast fyrir hjá fyrirtæknu. Henni var þá sagt að þeir væru ekki með fólk í að hringja út og þetta væru sennilega vafasamir karakterar að grennslast fyrir um hvort hún væri yfirhöfuð með kerfi. Ekki sel ég svo dýrara en ég keypti söguna af konunni sem þáði boð um að fá kerfi og var sagt að það kæmi maður til að meta hvernig kerfi myndi henta henni best, jú maðurinn kom nokkrum dögum síðar var brotist inn allt verðmætt hirt en kerfið kom aldrei. Ég heryði svo í fréttunum á RUV í dag varað við þessum símhringingum svo ég ákvað að deila þessu með ykkur. Mórallinn í sögunni er sá að það á ekki að þiggja boð símasölu manna um öryggiskerfi fyrir heimilin ef þið hafið hug á slíku hafið samband við öryggisfyrirtækin sjálf !!

Skelli inn afrakstri göngutúrsins í gær, vildi bara að ég gæti fært ykkur lyktina sem er niðri við læk með myndunum. Það er svo dásamleg eins og hunangslykt í loftinu meðfram læknum mmmmmmmmm...

Sumar, sumar, sumar og sól

Ef satt skal segja lagðist ég ekki í sólböð í gær en ég fór út í göngutúr. Tók staf og myndavél og gekk leið sem venjulega tekur 4-5 mínútur var í heilar 10 að komast út að brúnni sem er hér í hraunjaðrinum. Settist þar niður og naut veðurblíðunnar og þeirrar staðreyndar að svona stutt frá heimilimínu er hægt að komast í nánast ósnortna náttúru. Ég sat á sama stað í klukkutíma og ýmislegt bar fyrir augu.
Hendi inn myndum sem ég tók gæðin á sumum eru nú svo sem ekkert til að hrópa húrra fyrir. Tveir Auðnutittlingar settust hinu meginn við lækinn og ég þorði ekki fyrir mitt litla að hreyfa mig mikið svo ég smellt af þaðan sem ég sat svo að það verður að kroppa myndirnar all hrikalega til að sjá greyin. En ég ákvað samt að henda inn kroppuðu myndunum því þeir eru einfaldlega of mikil krútt til að sleppa því he he

Skítt með kerfið...

..ég er farin út í sólina .......

Mamma mia

Dísa systir bauð mér í bíó í gær og við fórum að sjá myndina Mama Mia. Ég vissi svo sem ekki hverju væri vona á þar sem ég hafið ekki einu sinni séð trailerinn. En það sem við skemmtum okkur ég er með harðsperrur í magavöðunum eftir hláturinn. Ég held að það sé óhætt að segja að ég hefi hlegið frá 3 mínútu og fram að hléi og svo aftur frá hléi til loka. Ég mæli hiklaust með að fólk skelli sér á þessa og ég endurtek svo ráð frá frænku minni ekki fara fyrr en þið hættið að sjá fólk á tjaldinu.
Sú staðreynd að það var uppselt á mánudagskvöldi klukkan átta segir líka eithvað.

Annars markaði þessi ferð okkar systra tímamót þar sem við höfum aldrei áður farið tvær í bíó. Ég vona að við gerum þetta aftur og það fyrr en seinna. Takk fyrir skemtunina Dísa !!

Merkilegt hvað maður getur...

...látið sér leiðast þegar maður er ekki í ástandi til að gera neitt skemtilegt. Ég er alvarlega farin að hugsa um að hunsa leiðbeiningar eins læknisins míns sem ráðlagði mér að halda mig frá sólböðum og fara út í sólbað ...urg það er glatað að horfa á sólina skína og vera ekki úti í henni. Mig grunar reyndar að þessi löngun í sólbað stafi aðallega af því að ég á að láta það vera því venjulga langar mig ekkert í sólbað. En mér hlýtur að vera óhætt að láta skína á mig í smá stund ætla ekki að liggja hálfnakin í garðinum í marga klukkutíma he he he he

Annars á ég svo sem ekkert að vera að kvarta mamma kom í dag og gaf mér forláta peysu sem hún prjónaði handa mér. Hún er sko ekkert smá flott :) Þetta er svona utanyfir peysa sem er svört í gruninn og við skreyttum hana með hekluðum laufblöðum í haustlitum. Set inn mynd við tækifæri.

Ég skrölti líka út í dag og eitraði fyrir kóngulónum hérna í kringum gluggan hjá Ásdísi og í kringum eldhúsið. Ég get svo svarið fyrir það að það duttu niður 20 dauðar kóngulær eftir fyrstu eitrun og það voru bara þær sem voru nógu stórar til að maður sæi þær. Hér inni hef ég svo ryksugað upp annað eins ef ekki fleiri. Ég er gersamlega að tapa mér í þessum kóngulóar fansi.

Ég fann í gær hóp af kóngulóarungum sem voru bara svo krúttlegir að ég tímdi ekki að drepa þá og myndaði þá bara í staðinn. Sökum skjálfta og skorts á macro linsu eru myndirnar ekkert til að hrópa húrra fyrir en það er nú bara eins og það er. Árni var hinsvegar ekkert sérstaklega hrifin af því hvað ég var hrifin af lóubörnunum. Hann horfði á mig þungbrýndur og sagði " þú gerir þér grein fyrir að þær stækka og koma inn og þá þarf ég að veiða þær..". Honum fannst sem sagt full ástæða til að ég eitraði fyrir greyjunum og það strax því hann er orðin hundleiður á starfi sínu sem serlegur kóngulóar bani fyrir okkur eldri mæðgurnar, Anna er nefnilega alveg sjálfbjarga með að losa sig við kóngulær og finnst það ekki mikið mál.


Við fundum geitungabú í garðinum í síðustu viku á svipuðum slóðum og búið var um verslunarmanna helgina í fyrra. Núna fundum við búið sem betur fer áður en einhver hafiði reitt geitungana til reiði og eitruðum fyrir því áður en svo færi. Ergilegt hvað geitungarnir eru hrifnir af grjóthleðsunni minni en það er allavega auðvelt að finna þá þarna og gera útaf við þá. Annas sat ég og fylgdist með þeim í smá stund, skondin kvikindi. Ég var auðvitað með myndavelina og það voru strá fyrir opinu sem voru að pirra mig svo ég ákvað að kippa þeim burtu meðan enginn geitungur var sjáanlegur við opið. En úpsí ræturnar lágu frekar langt niður og þegar ég var búin að toga aðeins í grasið voru rótarlufsur komnar fyrir opið og viti menn koma ekki 2 geitungar með það sama að athuga hvað gengi á. Þeir skoða ræturnar og spá og spekulera í smá stund og taka svo til við að hreinsa þær burtu, þeim virtist vera slétt sama um mig þarna. Þetta virkaði svolítið á mig eins og þeir greindu tilfærslu á grasi sem náttúrulegt fyrirbæri sem þyrfit ekki að bregðast við með neinum afgerandi hætti :) Ég hallast að því að geitungar séu merkilegri kvikindi en maður gefur þeim kredit fyrir.

Alveg andlaus

Ég er alveg andlaus blogglega séð enda gerist fátt spennandi í mínu lífi þessa dagana. Ég fór og hitti sérfræðinginn og deildarlækinn í dag og fékk "niðursöður" á rannsóknum. Það er greinilega eithvað að en þeir vita bara ekki alveg hvað, góðu fréttirnar eru þær að ég er ekki með gigt en einhver bólguóáran er samt að hrjá á mér kerfið. Bólguskellur á heila og bólguprótein í mænuvökva var niðurstaðan sem segir samt ekki neitt og engin nákvæmari greining væntanleg nema eithvað meira gerist. Nú má ég bara bíða eftir að fá jafnvægið aftur til að geta farið að vinna, hvenær sem það verður nú, ég fékk ótíma bundið vottorð aftur.
Það sem hrjáir mig samt mest þessa dagana er samviskubit yfir því að geta ekki mætt í vinnu,get ekki einu sinni komið mér þangað sjálf glætan að ég myndi gera eithvert gagn þar. Þetta er samt einhvernvegin hálf glatað að hanga heima og vera með hnút í maganum gagnvart vinnunni.
En svo maður snúi sér nú að einhverju léttara þá eru hér tveir linkar sem ég gat nú ekki annað en brosað að.
Konur
Skjáhreinsir

Wow

Ég hefði átt að hafa meira fyrir að kvíða fyrir þessarí ástungu .... Ég ætla nú ekki að segja að þetta hafi verið notalegt eða nokkuð í þá áttina en það er alveg ástæðulaust að missa svefn úr kvíða fyrir þessu. Ég hef farið í verri ferðir til tannlæknis.
Nú á ég að hafa mig hæga í dag og á morgun og þá get ég nú kanski farið að njóta sumarfrísrestar án yfirvofandi ransókna og læknaferða. Ég vona svo að ég fari að verða ökuhæf fljótlega ég er orðin dáldið leið á að vera upp á aðra komin með ferðalög.

Ojjjj...

Er að fara í síðustu rannsóknirnar á eftir segulómun fyrst og svo hina marg umtöluðu mænuástungu.....mér verður óglatt úr kvíða bara vð að skrifa þetta :s Ég vaknaði með kvíðahnút í maganum kl.5:24 og aftur kl.5:44 og enn einusinni kl.6 og aftur kl.6:30 þá gafst ég upp og fór á fætur.
Ég er samt að reyna að hugga mig við hvað það verður gott þegar þetta er búið og ég þarf ekki að hafa þetta hangandi yfir hausnum lengur. Ég þarf að liggja í klukkutíma hjá þeima á tauginni og svo fæ ég að fara heim og liggja þar það sem eftir er dags. Annar bjartur punktur er að ég á að vera dugleg að drekka koffein drykki s.s. kaffi og kók eftir ástunguna ....ef þetta hittir ekki í mark þá veit ég ekki hvað ;)

Þið sendið kanski hlýjar hugsanir til mín milli 10 og 11 á eftir ........

Haldgóður haldari

Sumir brjóstahaldarar nýtast einfaldlega betur en aðrir !! Held hreinlega að þeir ættu að vera staðalbúnaður við fjallgöngur.
Frétt á CNN

13.....

Jæja er ekki kominn tími í smá fréttir.
Það verður að segjast eins og er að ég er alvarlega farin að velta fyrir mér að skippa þessu ári bara í heild sinni og panta að fá 2009 snöggvast.

Best að byrja samt á góðu fréttunum en þær eru að ég er betri í auganu og sterameðferðin fór betur í mig en ég hefði þorað að vona. Samt misskildi kerfið í mér þetta eithvað því mér var sagt að maður gæti orðið ör af sterunum og ég var þess vegna send heim með svefntöflur svo ég gæti nú örugglega sofið. Ég tók nú aldrei svefntöflurnar því sterarnir höfðu þau árhrif á mig að ég varð ÖRþreytt og svaf bara út í eitt. Ég var svo útslegin að ég treysti mér ekki af stað eftir sterana á laugardaginn og við fórum ekki upp í bústað fyrr en seinnipartinn á sunnudag. Ég sat svo bara eins og prinsessan á bauninni og familian sá um að pakka,versla,bera og draga. Við komum svo upp í bústað og ég valt útaf í sófanum um leið og ég kom uppeftir. Ég svaf svo meira og minna af mér mánudaginn en á þriðjudaginn fór ég að hressast og við skruppum í leiðangur í Borgarnes. Á miðvikudeginum þóttist ég nokkuð brött og við skruppum í bíltúr í góðaveðrinu og keyrðum áleiðis inn Kaldadal og hann stóð sko ekki undir nafni því hitamælirinn fór í 26 gráður. En þegar við vorum búin að keyra í einn og hálfan tíma fór mælirinn að fara niður aftur og endaði í 17 gráðum. Við snérum þá við og héldum heim á leið. Ég reyndi aðeins fyrir mér í myndatökum og þakkaði mínum sæla fyrir Live View fidusinn á vélinni því ég á ekki séns á að taka myndir með því að horfa í gegnum view finderinn á vélinni. Ég er vonlaus í að nota vinstra augað í það og hægra er bara ekki alveg nógu með á nótunum enþá. Ferðalagið í tók í heild sinni 3 tíma og það var bara aðeins of mikið ég var búin á því þegar við komum heim í bústað og ég gerði ekki meira þann daginn. Í gær tókum við því svo rólega og nutum veðurblíðunnar og slökuðum á.
Í morgun þreif familían svo bústaðinn hátt og lágt og við lögðum svo af stað um 11 leytið úr Húsafelli. Komum við í Skorradal að athuga með fjölskyldubústaðinn þar.

Nú svo lá leiðin barasta heim á leið og átti bara að stoppa á Leirum til að sækja Leó sem dvaldi í góðu yfirlæti á hundahótelinu þar. Þetta plan breyttist aðeins þegar við nálguðumst Grundarhverfið á Kjalarnesinu því þar urðum við fyri því óláni að það keyrði bíll í veg fyrir okkur. Það varð okkur og fólkinu í hinum bílnum til lífs að við vorum á löglegum hraða,bremsurnar á Prevíunni voru í góðu lagi og að Guðni var fljótur að hugsa og náið að bjarga því sem bjargað varð. Ef við hefðum verið á aðeins meiri ferð hefð sennilega ekki þurft að búa um sárin hjá farþegunum í hinum bílnum. Hinn bíllinn er illa farin en eins merkilegt og það nú er sést varla á Prevíunni. Frambrettið vinstra megin er beyglað og það heyrist GOINK þegar maður opnar og lokar bílstjóra hurðinni, glerið á framljósinu er rispaði í spað og stuðarinn er rispaður og aðeins brotinn. Við Ásdís erum aðeins aumar undan beltunum en aðrir sluppu án líkamlegra áverka en sálin hjá yngstu 2 fjölskyldu meðlimunum var aðeins marin en jafnaði sig fljótt.
Í hinum bílnum slasaðist engin en hurðirnar og buðrarbitin á milli þeirra lágu utan í bílstjóranum og hann fann fyrir smá eymslum en honum var ansi illa brugðið . Hann hafði verið að bíða eftir bróður sínum sem var að koma frá Reykjavík og þeir ætluðu svo að verða samferða norður á Akureyri. Hann sá bróður sinn koma og keyrði af stað til að fara á eftir honum en gleymdi alveg að líta til vinstri þegar hann keyrði af stað út á Vesturlandsveginn.
Eftir skýrslugerð og spjall þá héldum aftur af stað heim á leið þakklát fyrir að vera á lífi. Ég fór svo að lesa tjónaskýrsluna á leiðinni og da da ra hvað haldiði ökumenn beggja bíla eru fæddir 13 síns mánaðar og vitiði hvaða dagur er Föstudagurinn 13......og þetta gerðist kl.13:23........þetta er sko allt eitt alsherjar samsæri...Heija Norge.

Klessumyndir má finna á flikcrinu mínu :S

Annars er nú annað merkilegt við daginn í dag við hjónin eigum víst 10 ára brúðkaupsafmæli. Ótrúlegt að það skuli vera orðin 10 ár síðan að sá stórskemtilegi dagur var....man hann eins og hann hefði gerst í gær.

Birna...

Fékk þetta í tölvupósti fannst ástæða til að deila því með ykkur:

Í þessu lífi er ég kona.

Í næsta lífi vil ég verða skógarbjörn.Ef þú ert björn færðu að leggjast í dvala, þú gerir ekkert annað en að sofa í sex mánuði.Ég gæti lifað með því.

Áður en þú leggst í dvala áttu að troða þig út af mat þangað til þú stendur á gati.
Ég gæti líka lifað með því

Ef þú ert kvenkynsbjörn þá fæðirðu ungana þína (sem eru á stærð við hnetur) á meðan þú sefur og þegar þú vaknar ertu komin með stálpuð sjálfbjarga bangsakrútt.
Ég gæti sko alveg lifað með því

Ef þú ert bjarnarmamma þá vita allir að þér er alvara.
Þú abbast upp á þá sem abbast upp á ungana þína og ef ungarnir þínir eru eitthvað óþægir, þá abbastu upp á þá líka.
Ég gæti lifað með þessu

Ef þú ert birna þá BÝST maki þinn við því að þú vaknir urrandi og hann REIKNAR MEÐ því að þú sért loðin á leggjunum og með hátt hlutfall líkamsfitu.

Jebb, ég ætla að verða skógarbjörn!!!

Svo er bara að muna að óska eftir að vera ekki hvítur björn og að álpast alls ekki til Íslands ;)

Á taugum...

Það er ekki hægt að kvarta undan þjónustunni hjá Taugadeildinni haldiði ekki að þau hafi hringt í morgun og viljað fá mig í lyfjagjöf. Ég mætti glavösk og fékk hjá þeim sterapúls. Þessa blessaða stera á ég svo að fá á morgun og hinn líka. Ég er búin að semja við læknana um að fresta mænuævintýrinu þangað til í þarnæstu viku svo að þegar ég er búin með sterana þá má ég fara í sumó JIBBÍ.
Ég fór í sjóneithvað mælingu þar sem ég fékk þessar fínu elektróður á hausinn og horfði á tölvuskjá sem blikkaði "skákborði" með punkti í miðju. Þetta tók fljótt af en ekki hef ég hugmynd um hvað þetta mældi eða hvernig það kom út.
Nú á ég bara að taka því rólega og passa að missa mig ekki í sterabrjálæði við að þrífa og ólátast. Ég nýti mér bara að loka betra auganu því þá sé ég ekki draslið og finn vonandi ekki hjá mér þörf til að að þrífa og ólátast. Ekki það að þegar ég minnist á það fæ ég tiltektartitring enda hefur ekki verið gert neitt af viti hér síðan ég veiktist og það sér verulega á heimilinu eftir þriggja vikna óreiðu. En það bíður betri tíma......Svo er ég að láta mig dreyma um að virkja húsbóndann í þetta þegar hann byrjar í sumarfríi á morgun.

:s

Já það ætlar ekki að verða endasleppt þetta ævintýri með augað .... Ég fór aftur til augnlæknisins í dag sem sendi mig á taugadeildina Landspítalanum. Þar tók á móti mér ágætis læknir sem lamdi mig og barði, togaði mig og teygði og klikkti svo út með því að hann yrði að gera á mér slatta af rannsónum. Ég var ekki ósátt við það alveg þangað til hann nefndi....... mænuástungu ....hrollur...meiri hrollur og enn meiri hrollur. Ég er alvarlega að hugsa um að stinga af úr landi !!

Annars er það af auganu að frétta að ég er komin niður í 80% sjón (var með 120%) á því sem er nú samt ansi gott miðað við allt. Ég er enn með verkjaseyðing í þessu og hálf lumpuleg. Ég get ekkki gert mikið og verð að leggja mig eftir lítið álag :( Ég er svo að dunda mér við að svekkja mig á því hvort ég komist upp í sumarbústað en við áttum pantaðan IKEA bústaðinn núna frá föstudegi til föstudags. Ég ætti allavega að komast um helgina því ég get ekki ímyndað mér að göngudeild taugadeildarinnar sé opin um helgar. Annars verð ég bara að sætta mig við að slaufa þessu alveg við verðum þá bara að reyna að fá bústaðinn um helgi í haust.