Gleðileg jól öll sömul hafið það gott um jólin !!!!!!

Jibbí ég var rosalega heppin áðan !!!! Ég var að far í hvolpa hitting upp við Rauðavatn og vantaði bensín, nærri tómur tankur. Ég ákvað að stoppa á Shell bensínstöðinni í Árbænum. Ég er nýbúina að horfa á horror þátt um það hjá Ophru þegar kviknar í bílum þegar verið er að dæla á þá og vandræði með að ná börnunum út úr logandi bílunum. Svo ég ákvað að taka Önnu með mér inn og láta dæla á bílinn fyrir mig en ég er venjulega svo mikill sparigrís að dæli sjálf. Jæja við Anna förum inn og ég ákveð að kaupa kókómjólk handa Önnu. Nú þegar ég ætla svo að fara að borga og drengurinn tekur kortið mitt ýtir á einhvern takka segir "þetta verða ....... nei þetta verður ekki neitt, nema 75 kr. fyrir kókómjólkina, þú vannst hjá okkur ókeypis bensín" Ég fékk semsagt fokdýra bensínið með fullu þjónustunni alveg ókeypis. Kann ég Skeljungi hf. mínar bestu þakkir fyrir það. Ég keyri sem sagt í boði Skeljungs næstu 400 km eða svo.

Samkvæmt þessu

hér

er ég ekki ein um að eiga kunningja sem hafa sungið blessað jólalagið vitlaust. Reyndar fannst mér hálf óhugnarlegt að lesa þetta blogg því það er svo óhugnarlega líkt mínu bloggi á köflum hún bloggar um ótrúlega líka hluti og ég og svo er hún að fá sér hund líka. Úff úff úff ég sem hélt að ég væri einstök svo kemst ég bara að því að ég hef fengið fjöldaframleiddan bónus heila. Greinilega samt góð reynsla á þeim úr því þeir eru í nýrri modelum, nema mamma hennar og pabbi hafi fengið notaðan á útsölu :-s Hennar eintak hefur að vísu orðið fyrir einhverskonar skemdum í æsku því hún fílar ekki Idolið úff úff hallast að því að hún hafi fengið mánudagsframleiðsluna.
Kíkið svo á þetta það er ýmislegt alveg gjörsamlega óborganlegt að finna

hér

. Þetta með eldvarnarhátíðina hefur greinilega tröllriðið þjóðfélaginu he he he en ég er ekki viss um að gaurinn á misheyrn hafi "rétta" textann réttan en svo getur verið að ég sé bara með enn eina misheyrnina þetta " er enn barnahátíðin mest" hver veit ekki ég allavega.

Hér koma svo nokkrar misheyrnir af síðunni sem ég vísa í hér að ofan sem mér finnast fyndnastar :

"Alelda", Ný Dönsk
(Frábær þessi ...)
Vitlaus texti:
"Alelda ... sólbrenndur bjáni ...."
Réttur texti:
"Alelda .. sáldrandi prjáli..."

Önnur úr sama lagi .. enda auðvelt að misheyra "sáldrandi prjáli" (hver samdi þetta??)

"Alelda", Ný Dönsk
Vitlaus texti:
"Að elda .. sjálfan sig bjáni""
Réttur texti:
"Alelda .. sáldrandi prjáli..."


"Kirsuber", Ný Dönsk
Vitlaus texti:
"Hvít, hvít Fljótshlíð ...."
Réttur texti:
"Hvít, hvít brjóstin..."

"Fram í heiðanna ró"
(Hrein snilld ...)
Vitlaus texti:
"Fram í heiðanna ró fann ég bólstraðan stól ...."
Réttur texti:
"Fram í heiðanna ró, fann ég bólstað og bjó..."

"Þjóðsöngurinn",
Vitlaus texti:
"... sem tilbiður guð, Sigurgeir ...."
Réttur texti:
"... sem tilbiður guð sinn og deyr...."



"The Night Comes Down", Queen
Vitlaus texti:
"And I get afraid, of losing my weight ...." "vá þetta hefur nú ekki verið vanda mál hjá mér frekar svona öfugt tí hí hí -=G.K.=- "
Réttur texti:
"And I get afraid, of losing my way..."





Tekið af : http://www.itn.is/~mani/fun/misheyrn/misheyrn.htm

Jæja bónusheilinn er farinn að heimta hvíld, ohh þetta með bónusheilann útskýrir svo sem ýmislegt sem ég hef verið að velta fyrir mér í gegnum tíðina.

Jólastússið hefur tekið allan minn tíma fram til þessa og mun sennilega gera eithvað áfram og því hef ég verið einstaklega ódugleg að blogga. En í staðin er ég búin að skrifa og senda jólakortin, búin að kaupa flest allar jólagjafirnar og er að hugsa um að dunda í einhverju skemtilegu jóladundi á næstunni.
Ég hef að vísu gefið mér tíma til að fara út að labba með Leó við erum búin að finna svo frábæran stað til að labba á en við fórum í morgun og í gærmorgun að Bala sem tilheyrir Garðabæ en er á Álftanesinu rétt sunnan ?? eða suðaustan undir Hrafnistu í Hafnarfirði. Það er mjög gaman að labba þarna og Leó er búin að kynnast 2 frábærum hundum sem þarna koma á sama tíma á morgnana. Trúiði því að ég er farin að fara á fætur á morgnana og mætt með hundinn út kl. 10 og er að skottast þarna út frá í að minnstakosti klukkutíma þetta er rosalega gaman. Hunda vinir Leós eru St. Bernhards tíkin Brák sem er 6 mánaða en orðin á stærð við vel alin kálf og á eftir að stækka mikið enn. Hún áttar sig greinilega ekkert á hvað hún er orðin stór og á til í ærslalátunum að hlaupa mann niður því það munaði kanski ekki nema 5 cm að hún slyppi framhjá. Svo gerði hún heiðarlega tilraun til að hlaupa í gegnum klofið á mér í morgun það misheppnaðist ansi illa he he he he. Höfuðið á henni er að nálgast að vera í höfuð hæð á Árna (kanski smá ýkjur en ekki miklar). Svo er Labrador tíkin Dimma líka vinkona Leós þarna en hún er orðin 13 ára gömul og það er nú alveg farið að sjást á henni að hún er orðin fullorðin enda bera Leó og Brák mikla virðingu fyrir henni og hlýða henni skilyrðislaust. Í morgun mætti líka Boxer hundurinn Max en hann er 2ja ára þeim Leó samdi strax vel og þeir léku sér saman. Því líkt fjör báða morgnana enda liggur Leó alveg eins og skotinn í gólfinu eins og í gær hann er alveg gersamlega búinn á því enda búin að hlaupa og hlaupa og hopppa og skoppa í rúman klukkutíma stans laust. Við Árni hreyfðum okkur nú ekki alveg jafn mikið og Leó en við náðum amk. góðum hálftíma göngutúr út úr þessu. Árni gerði þau mistök að vera ekki í sokkum í gúmístígvélunum og varð svo kalt að hann fór að skæla. Við drifum okkur því heim og fengum okkur kakó með RJÓMA mmmmmmmmm. Mikið rosalega er gott að hafa svona góða og skemmtilega ástæðu til að hypja sig á fætur og vera komin út að labba svona snemma.

Jibbí fann réttu lausnina ég er svo klár na na na na na ** PLAFF** ohh þar sprakk ég loksins úr monti :-o

**Grenj** Bloggið mitt er í algerri klessu og ég gerði ekkert til að verðskulda það ég bara bloggaði á minn gamla hátta ég er svoooooo fúl og get ekki lagað þetta.

Við Leó lentum í leiðinda atviki sem má lesa nánar um

Hér

ég skrifa undir nafninu Skottfríður Fjóla.

Var rosalega dugleg á fimtudag og föstudag tók alveg helling til og nú er heimilið farið að minna á mannabústað Jíííha. Ásdís var rosalega dugleg að hjálpa til og lagði virkilega sitt af mörkum ég er svo stolt af henni.
Nú er farið að styttast í að pabbi Ásdísar, Þórhannna og Þórður Freyr bróðir Ásdísar flytji til Danmerkur þau fljúga út 31.des og koma ekki heim aftur fyrr en eftir nokkur ár. Ásdís sér enn sem komið er bara björtu hliðarnar á þessu og sér fyrir sér að geta verið sumarlangt í Odense og finnst það ekki slæmur kostur, skil hana vel það væri sko frábært að geta farið til Danmerkur stóran part úr sumri.

Árni og Anna stungu af til ömmu Höllu og afa Kela og ætla að vera þar í nótt. Upphaflega ætlað Árni bara að far með ömmu en ömmu datt í hug að bjóða Önnu að koma með og það þurfti ekki að bjóða henni það tvisvar. Það heyrðist hratt og örugglega JÁ og svo brunaði sú stutta inn í herbergi að sækja "úlpuna mitt" og svo klæddist hún viðeigandi fatnaði og hvarf á braut með ömmu og Árna.

Við hjónin drifum okkur í jólagjafaleiðangur og varð verulega ágengt nú eru allara mikilvægustu jólagjafirnar fundar svo nú mættu jólin koma á morgun án þess að ég fengi martröð yfir því. Samt eigum við nokkrar gjafir eftir en ekkert stór alvarlegt. Við erum líka búin að kaupa jólafötin á krakkana það eina sem er eftir eru spariskór fyrir Árna annars er allt annað komið í þeirri deildinni, FJÚKKET.

Ég var að vinna í morgun, það var gaman!! Eftir að ég fór að vinna á 12-E kemur fyrir að ég hreinlega nýt þess að fara í vinnuna. Auðvitað eru dagar sem eru alveg skelfilega leiðinlegir en svo eru aðrir dagar sem eru svo mátulegir á allan hátt. Alltaf nóg að gera en verður ekki yfirþyrmandi, samstarfsfólkið hresst og skemtilegt, sjúklingahópurinn geðgóður og jafnvel glaðlyndur þá er nefnilega svo gaman að vera í vinnunni. Ég er að vísu hálf skelfingu lostinn yfir því að það eru yfirvofandi uppsagnir á spítalanum það væri eftir því að þegar maður loks finnur vinnu sem maður nýtur þá missi maður hana vegna þess að jólasveinarnir 64 eða hvað þeir eru nú margir geta ekki unnið vinnuna sína almennilega. Jólagjöfin til starfsmanna LSP frá ríkisstjórninni er smekklega valin að vanda. Fólk sem er svo vitlaust að láta sér velferð náungans varða og velur sér heilbrigðisgeirann sem starfsvettvang á greinilega ekkert betra né fallegra skilið í jólagjöf en óttann við að verða atvinnulaust 1. jan. Mér finnst að sumir ættu hreinlega að skammast sín fyrir ósmekklegar jólagjafir og hvað þá ósmekklegar gjafir sem þeir gefa sama fólkinu ár eftir ár. Hrmpf nú er Guðný REIÐ.

Ég er svo reið að ég er farin að spila Battlefield 1942 og ætla að ímynda mér að óvinirnir séu Dabbi, Dóri og Co. Svo er ég að hugs um að finna upp tölvuleik þar sem maður fær að strjórna ráðherrum, ákvarða launin þeirra og eftirlaun og lífsstíl þeirra á allan hátt.

Allt í klessu ekkert gaman :-(

Hér með aulýsi ég eftir eigand að Reebokbuxum sem eru hér hjá mér í vanskilum. Eigandi vinsamlegast vitji þeirra sem fyrst og geri grein fyrir veru þeirra hér áður en maðurinn minn skilur við mig vegna framhjáhalds. He he kanski ekki alveg en engu að síður hér eru buxur í óskilum. N.B. þetta eru ekki barnabuxur !!!!!

Fór út að labba með Leó í gær. Framhjá okkur skokkaði strór svartur Labrador með eiganda sínum. Hundurinn var laus, lét okkur að vísu alveg í friði og fylgdi eiganda sínum algerlega. Stoppaði aðeins til að heilsa öðrum lausum hundi á grasflötinni fyrir neðan Flatirnar. Þeir skokkuðu svo áfram og yfir í þann hluta Garðabæjarins sem Tinna mamma Leós á heima og allt í einu varð mér hugsað ætli hann sé jafn hlýðinn ef það er lóða tík í nágrenninu. Skyldi þetta vera pabbi Leós !!!!!!!! He he he ég er orðin alveg ferleg ég má ekki sjá Labradora á ferðinni í Garðabænum þá liggur við að ég tækli þá og heimti faðernispróf. He he he

Þar kom að því fyrstu elli merkin eru farin að láta kræla á sér !!! En ég komst að því þegar ég fór að lesa moggann í dag að ég er að komast á það stig að þola illa breytingar. Þegar ég fletti mogganum komst ég nefnilega að því að það er búið að breyta myndasögunum ARGH ég fékk bara hálfgert kvíðakast, hvar eru Grettir, Ljóska, Smáfólkið, Ferdinand og Lubbi ???? Ég leitaði í ofboði að gömlu góðu svarthvítu myndasögunum en nei þær var hvergi að finna. Ég fann að vísu tilkynningu frá ritstjórn blaðsins um að nú væri komið nýtt form á myndasögurnar og þær yrðu í lit hér eftir. Mér til huggunar verða Grettir og Smáfólkið öðruhvoru áfram en Ferdinand, Ljóska og fleiri eru farin yfir móðuna miklu. Sniff sniff. Vil ég nota tækifærið og votta þeim Ferdinad og Ljósku virðingu mína, þakka þeim fyrir 26 ára samfylgd og segja að þeirra verður sárt saknað. Blessuð sé minning þeirra. Ég er hrædd um að framhaldssögur um Lukku Láka komi seint í stað stuttra og laggóðra teiknimynda um þau skötuhjú sem nú kveðja. Ég með minn Alsheimer light get sko ekki munað svona söguþráð frá degi til dags. Ég er nefnilega meira fyrir svona Skrípó (var búin að gleyma þessu orði, heyrði það aftur um daginn og finnst það svo kósý) og þá akkúrat stuttar og hnitmiðaðar Skrípómyndir. Ég las nánast aldrei litateiknimyndirnar í Myndasögublaði moggans en ég hef alltaf lesið svarthvítu stuttusögurnar í blaðinu sjálfu og nú á að breyta þessu ég tek þetta MJÖG nærri mér.
Héðan er svo sem ekki mikið að frétta vinahópurinn hélt dýrindis jólahlaðborð heima hjá Guðlaugu og Helga á laugardagskvöld og var það í allastaði vel heppnað.
Ég fór í konfektgerð með "Saumaklúbbnum" á föstudagskvöldið það var MJÖG gaman og afraksturinn vel heppnaður þó ég segi sjálf frá.
Á sunnudaginn fórum ég, Guðni, Ásdís og Árni með Leó að hitta aðra Border Collie hunda upp við Reynisvatn það var alveg rosalega gaman allir skemtu sér mjög vel bæði menn og hundar myndir má sjá hér á

Hvuttar.net

á blaðsíðum 6 og 7. Það er samt ótrúlega fyndið hvað Leó er algjörlega laus við að hafa fengið nokkuð af Border Collie útlitinu hann er 99% Labbi. Hann er jafnstór ársgömlum Border Colie hundi (Fróða) sem var á staðnum. Hinir hundarnir voru allir á svipaðir á stærð og Leó og sá yngsti var 7 mánaða og var örlítði minni en Leó svo hann á eftir að verða ansi mikið stærri en Border Colie hundarnir verða. Ég verð nú að játa að mér brá dáldið þegar ég uppgötvaði hvað Leó er orðin STÓR að fjögurra mána krílið mitt er orðin jafn stór fullvöxnum hundum úr móðurætt sinni. Hann ætlar greinilega að taka stærðina frá pabba og sá hefur verið STÓR.
Jibbí svo er ég að fara í Dirty Dancing partý til Ernu í kvöld ég er sko farin að hlakka mikið til. Vá þetta er nú bara að verða alveg rosaleg partý helgi frá föstudagskvöldi fram á mánudagskvöld félagslífið hefur ekki verið svona virkt hjá mér í mörg herrans ár. Svo er ég sennilega að fara út úr húsi aftur á miðvikudagskvölið en þá ætla morðóðir starfsmenn IKEA að hittast í Bunker í Síðumúlanum og skjóta mann og annan.

Var að setja inn fleiri myndir og nú bara af krökkunum svo þið sem vorðu farin að hafa ahyggjur af því að ég væri farin að vanrækja börnin getið bráðum farið að anda léttar. Hlutfallið á myndunum er að vísu enn gæludýrunum í hag en það munar aðeins 4 myndum og þetta stendur til bóta á næstunni.

Vá ég er sennilega síðust með fréttirnar en ég er sko farin að hlakka til F1 vertíðarinnar 2005 útaf þessu :
Tekið af mbl.is

Montoya heldur ekki vöku fyrir Coulthard

Menn myndu sennilega fyrirgefa David Coulthard ef í ljós kæmi að hann væri með Juan Pablo Montoya á heilanum þar sem sá síðarnefndi hefur ráðið sig til að keppa fyrir McLaren 2005. Coulthard segir hins vegar ekki missa neinn svefn yfir því.
„Ég hugsa ekkert út í það," sagði Coulthard er hann kom til Valencia á Spáni til að sinna bílprófunum fyrir McLaren og var spurður hvort ráðningin valdi honum áhyggjum og heilabrotum.

„Ég mun sinna tilraunaakstri með liðinu í vikunni og það er það eina sem kemst að í kollinum. Ég hef verk að vinna og mun einbeita mér 100% að því," sagði Coulthard einnig

Tilvitnun lýkur.

Það eina sem gæti skemmt þetta væri ef Mc laren heldur ekki í Raikonen en að hafa Montoya og hann saman í líði draumur í dós þá þarf ég ekki að hafa frekar áhyggjur af því hverjum ég á að halda með í formúlunni lengur. Get ótrauð farið að halda með mínu gamla liði og hætt að horfa á neina aðra.
Lauda er víst eithvað að röfla í Raikkonen að hann þurfi að bæta framistöðu sína ef hann ætli að vera liðsfélagi Montoya en ég held að Mc laren menn væru eitthvað illa bilaðir ef þeir hafa þá ekki saman.

Ohh mig vantar smá hjálp vitið þið hvort Margrét Eir segir í laginu Heiðin Há:

"Heathcliff það var ég, ég Kata komdu heim því mér er svo kalt hleyptu mér inn um gluggann " EÐA "Heathcliff það er ég ég kalla komdu heim því mér er svo kalt hleyptu mér inn um gluggan" eða kanski einhver blanda af þessu báðu eða þannig ég er nú mest að velta fyrir mér þessu með "það var ég ég Kata eða Kalla" Allar hugmyndir að textanum eru vel þegnar.
Annars heyrði ég af dáldið skemmtilegri misheyrn á texta um helgina en þar var ein samstarfskona mín sem hafði í ansi mörg ár misheyrt textann í einu af okkar ástkæru seinnitíma jólalögum en textinn er einhvernveginn svona
"tra la la la er enn barna hátíðin mest" en þessi elskulega stúlka heyrði alltaf og söng með eftirfarandi texta " tra la la la er eldvarnarhátíðin mest" Vissulega er full þörf á því að minna fólk á að fara varlega með kerti og rafmagnsbúnað á þessari hátíð ljóss og friðar en ég veit ekki til þess að neinn hafi sett það í lagatexta enn sem komið er.

Hæ hæ langaði til að nota tækifærið og koma smá tilkynningu á framfæri Eygló hringdi í mig í gærkvöldi og lét mig vita að það er útsala hjá henni í kvöld frá 19:00 - 20:30 í Friendtex búðinni í Síðumúla 13.
Ég ætla að reyna að komast en ég er að fara á bekkjarkvöld hjá Árna sem er frá 18 - 20 svo þetta verður naumt tímalega séð hjá mér. Ég hlakka nú dáldið til kvöldsins en það á að skreyta piparkökur og borða pitsur og þetta verður örugglega rosalega gaman.
Eins og venjulega er lítið af mér að frétta var að vinna um helgina það var bara nokkuð gaman. Enn skemmtilegra var þó í jólapartýi deildarinnar en eins og mig grunaði eru þetta upp til hópa skemmtilegustu manneskjur sem ég er að vinna með og ég var með verki í brosvöðvunum eftir kvöldið. Það skemmtilega við þetta var að ég fann ekkert fyrir því að ég þekki þær ekki mjög mikið. Þær sem ég hef unnið mest með mættu allar svo ég varð ekki svona Palli var einn í heiminum eins og stundum vill verða þegar maður er að fara í fyrstu vinnu eða einhverskonar partý í nýjum hóp. Ég fór snemma heim þar sem ég hafði verið á morgunvakt og svaf lítið fyrir hana svo ég gat ekki meira um kl. eitt eftir miðnætti. En um tvöleytið fór restin af hópnum á Gauk á Stöng þar sem ein þeirra er á sér samningi og þær komust framfyrir röðina og fengu frítt inn á Sálina. Ég verð nú að segja að ég hefði nú gjarnan viljað fara með þeim enda var víst rosalega gaman.
Þegar ég kom heim kom ég að Ásdísi þar sem hún sat upp í stofu og horfði á American Pie 2 og skemmti sér konunglega. Þetta var nú kanski ekki alveg myndin sem ég hafði hugsað mér að væri heppilegust fyrir hana en svo sem enginn stór skaði skeður. Ég spurði hana hvernig henni hefði fundist myndin og svarið var auðvitað "alveg ógeðslega skemmtileg, samt var langfyndnast þegar strákurinn límdi hendina fasta við tippið á sér og videóspólu á hina hendina" ég verð að viðurkenna að þetta er alveg ógeðslega fyndið atriði en samt er eitthvað sem angrar mig við að 10 ára gömul dóttir mín sé að horfa á það. En well ekkert við því að gera úr þessu. Ég er reyndar að uppgötva það hvað er gaman að setjast niður með dóttur minni þeirri eldri og horfa á allskonar myndir og þætti sem ekki eru alveg á barna og teiknimynda sviðinu en við höfum nú hingað til haldið okkur við að myndirnar séu leyfðar öllum aldurshópum. Ég var einmitt að furða mig á því um daginn að þegar bekkjarbróðir Ásdísar hélt upp á afmælið sitt um daginn bauð hann strákunum í bíó á Matrix Revolutions sem mér finnst nú alls ekki við hæfi 10 ára barna. Held að vísu að hún sé aðeins bönnuð innan 12 en samt hún er mjög dökk, drungaleg og svo eru nokkur atriði sem eru bara þó nokkuð ógeðsleg. Ég er svoldið hissa á að fólk skuli ver að fara með hóp af litlum strákum á þessa mynd. Kanski er ég bara svona rosalega tepruleg en ég vil að mín börn virði aldurstakmarkið á myndum. Ég sé fyrir mér að ég eigi eftir að verða svona erfið mamma eins og ein vinkona sem setti allt úr skorðum í bekk elsta sonar síns þegar hún neitaði að leyfa honum að horfa á bannaða mynd með bekkjarfélögum sínum í afmælisboði, nánar tiltekið Scary movie 2. Þetta urðu heljarinnar leiðindi því foreldarnir sem héldu afmælið voru ekki sáttir við að hún tæki ekki í mál að sonur hennar horfði á bannaðar myndir. Þessi vinkona mín var að vísu ekki með nein leiðindi hún hafði sagt syni sínum að koma bara heim þegar strákarnir færu að horfa á myndina og að hann gæti alveg verið í afmælinu fram að því. En mamman afmælisbarnsins var ekki sátt við þetta og gerði rosalegt mál úr þessu öllu og endaði á því að skila afmælisgjöfinni frá drengnum með miklum drama. Ég sé mig í þeim sporum að ef Ásdísi hefði verið boðið á Matrix hefði ég ekki leyft henni að fara og því staðið í þessum sömu sporum og vinkona mín. Mér finnst dáldið hart að þurfa að lenda í rokna leiðindum og hasar af því að maður er að reyna að kenna börnunum sínum ákveðin gildi og að virða reglur. Ég er eiginlega svoldið stolt af þessari vinkonum minni fyrir að halda fast í sínar skoðanir og uppeldisgildi en láta ekki undan hópþrýstingnum eins og manni hættir svo oft til að gera. Það er svo freistandi að falla fyrir setningunni EN ALLIR HINIR FÁ AÐ ....

Og þetta er hin innri ég sjáiði til svona lít ég út innan frá sko ha krútt er ég !!!


You're a CUTIE!

You love spending time with family, and your
looking for a guy wiht charm!


*Quiz 4 the Gurlz!*
brought to you by Quizilla

Tók þetta líka krúttlega próf á Qusilla og sjáið hvað ég væri sæt kisa ha ohh er næstum farin að óska þess að ég hefði fæðst köttur.

I am a romantic White kitten


What color of kitten would you be?
brought to you by Quizilla

Verð að mæla með þessu bloggi hér

Hildigunnur

en þetta er blogg Hildigunnar Káradóttur úr Mývatnssveit og er stúlkan sú orðheppin með afbrigðum og einstaklega gaman að lesa hugrenningar hennar um lífið og tilveruna. Ég á það til að gráta úr hlátri við lestur bloggsins og þekki ég stúlkuna samt ekki neitt hef séð henni bregða fyrir öðruhvoru síðastliðinn 20 ár eða svo en ekkert meira en það.

Annars er lítið að frétta héðan bara brjálað stuð framundan það er jólaglögg hjá starfsmannafélagi Ikea á laugardagskvöldið og sama kvöld er jólaparý hjá starfsfólki 12-E. Guðni var fyrir löngu búinn að ákveða að hann ætlaði í jólaglöggið en ég vissi ekki af partýinu fyrr en á þriðjudaginn þegar sú sem heldur partýið hringdi í mig til að láta mig vita af því. Ég var svo ánægð með að hún skyldi hugsa til mín með það að ég sæi ekki auglýsinguna fyrr en of seint þannig að ég get ekki annað en mætt úr því hún hafði fyri því að láta mig vita. Enda get ég sko vel hugsað mér að skemta mér með þeim þarna upp til hópa skemmtilegustu manneskjur en ég kvíði náttúrleg svolið að vera svona ein í nýjum hóp eins og alltaf þegar ég fer í fyrsta sinn á staði þar sem ég þekki fólkið ekkert of mikið. Annars er ég að vinna á Laugardagsmorgunn og svo Sunnudagskvöldið svo ég verð nú kanski ekkert ofsalega lengi á útstáelsi.
Gleðifréttir dagsins eru þær að Leó hefur ekkert pissað inni í dag og það varð bara eitt slys inni í gær svo með batnandi hundi er best að lifa. Stór slys innan dyra hafa ekki orðið í amk. viku núna. Hann er nú svoldið fyndinn greyið ef hann verður fyrir þeim ósköpum að pissa inni núna síðustu dagana hann nefnilega veit upp á sig skömmina. Ef hann situr undir borði ósköp lúpulegur og horfir á mig með sektarglampa í augunum þá er bara að fara að leita að pollinum. Ég setti inn myndir af honum í myndaalbúmið hér til hliðar þær eru undir möppunni gæludýr. Svo er líka ný mynd af Önnu undir Fjölskylda og vinir fleiri myndir á leiðinni því við hjónin keyptum okkur jólagjöfina okkar í ár snemma. Við keyptum okkur góða stafrænamyndavél. En það er gripur sem okkur er lengi búið að langa til að eignast. Þetta er semsagt Kodak eithvað eithvað 5 megapixla vél með hinum og þessum tækniundrum. Guðný Karen vinkona á svona vél og vildi meina að hún væri góð og ég get tekið undir það eftir það litla sem ég hef prófað. Sérstaklega er ég sammála henni með það að vélin er alveg ofsalega imbaheld sem hentar mér voðalega vel. Ástæðan fyrir þessum snemmbæru jólagjafa kaupum frá okkru til okkar er sú að vélin er mikið ódýrari í Fríhöfninni en hér heima (munaði rúmlega 20 þúsundum og svo fylgdi óvænt 64mb minniskort með) og við höfðum aðgang að einstaklingi sem var að fara til útlanda og gat kippt vélinni með sér í leiðinn svo vorum við náttúrlega svo miklar óhemjur að við fundum nokkrar mjög góðar ástæður fyrir því að taka vélina í notkun strax en planið er að skreyta hana með rauðri slaufu á aðfangadagskvöld svona rétt til að sýnast LOL.
Kanski ég ætti að fara að drífa mig í að fara út með hundinn, baða hann og fara svo að sofa en ég er að láta mig dreyma um að í dag sé dagurinn sem ég get snúið sólarhringnum á réttan kjöl aftur enda ekki seinna vænna ég er að fara vinna á laugardagsmorguninn.

Bráðavaktarblogg vikunnar

Úff ég man því miður ekki allt sem gerðist í þáttunum sem vantar hér á undan en ætla nú samt að reyna að koma með aðalatriðin.

Dr. Nathan er einn af nýju læknanemunum hann á að vera í umsjón Elisabeth í skurðlækningum hann mætti of seint fyrsta daginn en eftir smá drama kemur í ljós að hann er með Parkinson og er samt að berjast við að komast áfram í námi. Hann hefur dáldið aðrar skoðanir á lífinu og tilverunni heldur en Elisabeth og í kringum þeirra samvinnu er velt upp alls kyns siðfræðilegum og heimspekilegum spurningum um hve lengi á að halda lífinu í fólki, hve lengi á að halda í vonina o.s.v.f. Nathan krefst þess að Elisabeth að hann fái sömu meðferð og aðrir lækna nemar sem hún hefur umsjón með enda hafi hann það fram yfir þau að hann sé eldri en þau og margfalt klárari. Einkenni sjúkdóms hans virðast versna eftir því sem hann er lengur í verknáminu enda er álagið sem er á læknanemum ekki sérlega heppilegt fyrir hann.

Dr. Pratt og Dr. Chen enda saman heima í heitum atlotum en vinur Pratt bankar uppá og truflar þau Chen forðar sér á harðahlaupum.

Bróðir Abbyar dúkkar upp með kærustuna sína sem Abby finnst vera full ung fyrir hann. Bróðirinn hegðar sér frekar undarlega og Abby fer að hafa áhyggjur af geðheilsu hans. Hún hringir í herstöðina þar sem bróðir hennar á að vera staðsettur og segist þurfa sjúkraskýrslurnar hans og segir að dr. Carter sé að sinna honum. Hún fær skýrslurnar sendar og sér að bróðirinn hefur verið greindur þunglyndur. Hún er samt viss um að hann er með geðhvarfasýki eins og móðir þeirra. En herinn lét sér ekki nægja að senda sjúkraskýrslurnar heldur sendir herlögregluna líka sem handtekur Eric bróður Abbyjar við fyrsta tækifæri þar sem hann hafði stungið af frá herstöðinni án leyfis. Eric er ekki vel hrifin af systur sinni fyrir að hafa komið þeim á sporið og heldur að hún hafi viljandi látið handtaka hann.

Og svo stærsta skúbbið af öllum skúbbum sem hafa komið í ER fram að þessu. Kerry er ófrísk og þar er komin skýring á því afhverju hún var að sprauta sig inn á klósetti fyrir nokkrum þáttum síðan.


Þáttur vikunnar byrjar á því að Abbý rýkur til Omaha að reyna að hafa uppi á bróður sínum sem er í haldi hjá hernum. Carter vill fara með henni en fær vaktinni sinni ekki skipt með svona stuttum fyrirvara en fær þá snilldar hugmynd að senda dr. Gallant með henni. En Gallant er hermaður og ætti því að eiga auðveldara með að hafa samskipti við herinn en Abbý. Abbý er nú ekkert upprifinn af hugmyndinni en sættir sig við ferðafélagann að lokum. Og þau halda af stað.

Það snjóar all svakalega í N.Y. og umferðin stöðvast að mestu leyti þar í borg. Carter reynir að komast heim af vaktinni sinni en áður en það tekst er hann stöðvaður í portinu því það er að koma sjúkrabíll með þrjá alvarlega slasaða einstaklinga. Það vantar lækna því þeir komast ekki að heiman vegna snjóa, nema dr. Kovac sem mætir á gönguskíðunum (Hetjan). Hinir slösuðu reynast vera móðir og synir hennar tveir sem urðu fyrir bíl þar sem þau voru úti í garði að búa til snjókarl. Pabbinn hafði líka verið með þeim en skrapp inn að sækja gulrót til að nota sem nef og slapp því frá kolbrjálaða kófdrukkna skíthælnum á stóra jeppanum á blöðrudekkjunum sem var að leika sér í torfærunum.

Abby tekst á endanum að hafa upp á bróður sínum og viti men þegar hún kemur inn á spítalann situr enginn annar en mamma hennar á biðstofunni. En þá kemur í ljós að mamman vissi um ástandið á Eric löngu á undan Abby en var ekki alveg tilbúin að horfast í augu við það.

Mæðginin reynast öll vera mjög alvarlega slösuð heilastofninn í örðum drengnum er í klessu sem þýðir að hann er heiladauður og á sér enga lífsvon. Á hinum drengnum er brjóstkassinn í klessu og rifbein hefur skorið í sundur æðar til hjartans og eitthvað skaddað hjartavöðvann líka. Eina ástæðan fyrir því að hann er ekki enn verr farinn er að móðir hans hafði hent sér á milli hans og bílsins og tekið á sig höggið. Pabbinn er í losti eins og rétt má ímynda sér. Elisabeth er eini sérfræðingurinn á vakt og þarf því að sjá um öll þrjú reynir að tala við pabbann og fá hann til að samþykkja að heiladauði sonurinn gefi bróður sínum hjartað úr sér enda sé hann í raun dáinn og þetta sé eina von bróður hans til að lifa. Pabbinn er ekki alveg að ná staðreyndum málsins og Elisabeth verður að hlaupa til að reyna að bjarga móðurinni og hinum syninum. Hún felur Dr. Nathan að tala við pabbann og koma honum í skilning um alvarleika málsins. enda deyr hún í höndunum á læknum bráðavaktarinnar. Dr. Nathan tekst að sýna pabbanum fram á að það sé ekkert annað að gera en að samþykkja líffæraflutninginn, á sama tíma deyr móðir strákanna. Líf lífvænlegri sonarins hangir á bláþræði þar sem illa gengur að halda hjartslættinum reglulegum. En það hefst að lokum og hann er fluttur á skurðstofuna þar sem hann er undirbúin fyrir líffæraflutninginn.

Abby reynir að tala við bróður sinn en það gerir ekki mikið gagn. Abby og mamma hennar rökræða um framtíð hans. Mamma þeirra reynir að koma Abby í skilning um að það sé ekki hægt að hjálpa honum fyrr en hann vill láta hjálpa sér en Abby gengur illa að skilja það og vill láta neyða hann í meðferð við geðhvarfasýkinni.

Elisabeth kemur að pabba drengjanna þar sem hann situr á gólfinu inni á stofunni hjá látinni konu sinni. Hún reynir að hughreysta hann og endar á því að segja honum frá því að hún hafi misst manninn sinn og tjáir sig helling um það, kanski kominn tími til. Hún segir honum að hún viti hvað það sé erfitt að horfa á eftir ástvinum sínum en maður komist í gegnum þetta á endanum.

Dr. Nathan fær það verkefni að skoða í eyrað á ungri stelpu hann fær skjálfta og stelpan gargar og skælir. Kerry kemur hlaupandi voða æsti yfir því hvað hann hafi verið að gera hann heldur því fram að hann hafi nú ekki meitt hana heldur hafi henni aðallega brugðið. Kerry og Nathan lendir aðeins saman og hann rýkur burtu. Elsiabet finnur hann upp á þaki og heldur honum þar smá pistil um að hann hafi margt að gefa þó hann geti ekki orðið skurðlæknir og hann verði að læra að finna sér leiðir framhjá fötlun sinni. Hún lætur hann verknámsmatið og segir honum að hún hafi fellt hann eins og hún hafði áður lofað honum ( hún hafði áður boðið honum mildari meðferð og að hann myndi ná ef hann lofaði sér því að hann myndi aldrei sinna nokkru formi af handlækningum en hann hafnaði því).

Abby og mamma hennar ræðast meira við og nú á skárri nótum en áður. Carter hringir í gemsan hjá Abby og rabbar aðeins við hana en svo kemur í ljós að hann er í farsíma í bíl rétt hjá henni voða rómó og sætt.

Dr. Nathan kemur aftur niður á bráða móttöku þar sem verið er að útskrifa stelpuna sem hann átti að skoða í eyrað á og tilkynnir að hann hafi aldrei klárað verkið og heimtar að fá að klára. Meðferðis hefur hann tölvu og tengir eyrnaskoðunartækið við hana. Fær stelpuna svo til að halda á tækinu og setja það í eyrað á sér og svo skoða þau saman myndina innan úr eyranu á henni á tölvuskjánum. Hann sér strax að barnið er með eyrnabólgu út frá óhóflegri notkun á eyrnapinnum en mamman hreinsaði úr eyrunum á barninu á hverju kvöldi. Hann ráðleggur stelpunni að hún eigi aldrei að setja neitt minna en olnbogann á sér upp í eyrun.


Þá er bráðavaktarbloggi síðustu þriggja vikna lokið að sinni njótið vel.

Nú er ég formlega orðin fúl út í hotmail póstfangið mitt og er alvarlega að hugsa um að fá mér nýtt. Það rignir yfir mig á hverjum degi ógrynni af ruslpósti. Allskyns dónapósti sem m.a. er að bjóða mér að lengja á mér liminn aðeins á 10 dögum. Alveg ómögulega takk!!!!! Af þessum sökum sendi ég allan póst sem ekki kemur frá fyrir fram samþykktum aðilum beint í junk mail körfuna. Svo af einhverri undarlegri ástæðu fór póstur frá Ernu frænku í junk mail körfuna og ég náttúrlega ætlaði að flytja það í innboxið en nei hún týndi póstinum og hann er alveg gufaður upp. SNIFF SNIFF ég náði ekki einusinni að lesa hann. Það skrítna er að ég var búin að setja Ernu inn á samÞykkta listann fyrir löngu og það fleiri en eina adressu hjá henni. Ég er ekkert smá fúl og auglýsi hér með eftir týnda póstinum mínum.
Og úr því að ég er byrjuð að nöldra þá er annað sem fer svolið í taugarnar á mér og ég er að velta fyrir mér hvort ég sé sú eina. Það datt inn um lúguna hjá mér bréf frá bankanum mínum. Ég sé strax að það er gulur miði í umslaginu, hjartað tók kipp og hraðaði á sér, ég svitnaði smá og skalf hvað var ég komin mikið yfir á reikningnum. Ég þorði ekki einusinni að opna bréfið heldur rauk í einkabannkann á netinu og ætlaði að athuga málið en þá var bara allt í þessu fína með reikningana mína. Þá var þetta bara tilkynning um að bankanum væri það mikil ánægja að hræða úr mér líftóruna um leið og þeir létu mig vita að seint í desember verður tilbúið nýtt debetkort handa mér. ARRG hvernig datt þeim í hug að fara að senda allar tilkynningar í formi gulra miða vita þeir ekki hvað gulir miðar þýða í hugum vanskila pésa eins og mín. Ef ég byggi í Bandaríkjunum færi ég í mál við bankann því þeir hefðu valdið mér áfallastreituröskun eða post traumatic stress disorder skammstafað PTSD sem er sko stórhættulegt ástand sem í mínu tilfelli hefur svo undið upp á sig og valdið mér alvarlegu djúpuáti sem leiddi af sér offitu. Ég myndi sko fá háar skaðabætur í USA en ekki á íslandi ég verð víst bara að kyngja mínum eigin ótta með djúpunum og sætta mig við að allt sem ofan í mig fer er á mína ábyrgð. OHHH

Meðan ég man nú er Leó endanlega orðin fullgildur í hundasamfélaginu hann fékk síðustu bólusetninguna sína í gær og má því hér eftir fara út að hitta aðra hunda. JIBBÍ !

Ég var næstum búin að snúa sólarhringnum á réttan kjöl í gær en dóttir mín sú yngri sá snarlega við því byrjaði á því fá hita í gærkvöldi. Sofnaði um hálf tíu vaknaði svo aftur um tvöleytið og sofnaði ekkiaftur fyrr en klukkan hálf níu í morgun. Ég lagði mig með henni ætlaði að vakna aftur til að taka til áður en vinahópurinn (Árni og tveir bekkjarbræður hans) hann Árna kæmi og setti vekjaraklukkuna á hálf ellefu. Pabbi ýtti við mér um kl. ellefu en þá var vekjaraklukkan búin að hringja í hálftíma án nokkurra viðbragða frá mér. Ég endaði á því að stilla hana á tólf en drattaðist ekki á fætur fyrr en um eittleytið. Svo blaðraði ég dáldið í símann og þá var klukkan bara alveg að verða tvö, þá vaknaði Anna af værum blundi hitalaus en það er svona veikindalykt af henni. Ég náði að ryksuga áður en strákarnir komu en þeir voru bara tveir og óvíst að þriðji strákurinn komist en hann er víst hálf slappur blessaður.
Það er bráðavakt í kvöld vonandi næ ég nægri meðvitund til að blogga en bráðavaktarbloggið endað á gjörgæslu eftir síðustu tvö skipti en vonandi lifir það af.

Fékk þessa fínu uppskrift af Finnsku jólaglöggi njótið vel

Finnskt jólaglögg

1 líter Finlandia vodki
1 rúsína
Hræra vel og skreyta með greni.

Bíð spennt eftir að prófa !!!!

Gat ekki farið að sofa alveg strax kítkti á bloggið hennar Ernu sá þar persónuleika próf og viti menn við Erna eru ekki alls svo ólíkar ef að er gáð. He he

You are "Dancer In The Dark". You put
all you have into work just to make ends meet.
Give yourself a vacation or you may end up
killing someone.


!?!What Indie Film Personality Are You!?!
brought to you by Quizilla

Jæja þá er þessari næturvakta viku lokið hjá mér í bili ég var semsagt að skríða heim. Mikið er rosalega mikið betra að vera á næturvöktum þegar maður hefur sofið almennilega fyrir þær. Klukkan orðin 8:07 og ég er búin að fara út að labba með Leó og aldrei þessu vant gekk hann við hæl megnið af leiðinni og lét alveg vera að toga í tauminn og halda að hann væri með mig í bandi. Ég hef samt óneitanlega á tilfinningunni að hann sé nú bara að gera þetta til að sýna mér að hann geti þetta alveg ef hann vill en oftast vilji hann það ekki eða eithvað í þá áttina. Ég gat svo í vikunni loksins kennt honum að leggjast en fram til þessa hefur hann ekki viljað láta hafa sig í neina svoleiðis vitleysu. Ég reyndi upphaflega að segja leggjast og taka um framfæturna á honum og leggja hann niður (eins og hundaþjálfunar biblían mín segir til um) en þá ýlfraði hann bara , vældi, barðist um og stakk af við fyrsta tækifæri. Ég reyndi nokkrar aðrar útfærslur á þessari skipun en það virkaði ekki. Það eina sem gerðist var að í hvert sinn sem ég eða einhver annar sagði leggstu við Leó þá lagði hann skottið á milli lappana, hengdi haus og hljóp í burtu. Svo að lokum brá ég á það ráð að setjast hjá honum upp í stofu, setja tauminn áhann svo hann gæti ekki hlaupið í burtu og láta hann setjast og segja svo leggstu svo sem eins og miljón sinnum, ég vissi nefnilega að á endanum mundi honum leiðast svo mikið að hann myndi leggjast og vitil menn það gekk eftir. Þegar hann lagðist gaf ég honum nammi og hrósaði honum alveg helling lét hann setjast upp aftur og endur tók ferlið. Eftir nokkuð margar tilraunir fattaði hann til hvers var ætlast og er nú hættur að hlaupa burtu ef einhver segir við hann leggstu. Núna er ég að berjast við að kenna honum að setjast upp aftur eftir að hafa laggst niður. Gengur hægt en gengur þó.
Anna Sólveig kom hjartanu af stað og blóðþrýstingnum upp í gærkvöldi úff. Eins og sum ykkar vita en þó ekki öll þá var ein innstungan upp í stofu þeim galla gædd að ef klóin sem í henni var var tekin úr þá kom allt plastdraslið af innstungunni með og eftir stóð bert járnvírarafmagnsdraslið. Það hefur alltaf staðið til að laga þetta betur en mér hefur tekist fram til þessa og það var loks gert í gær. EFTIR AÐ Anna kipti klónni úr og stakk puttunum í járnvíradraslið, ég segi nú ekki annað en Guði sé lof fyrir útsláttarrofa og jarðtengingar. Við hjónakornin sátum í mestu makindum í sófanum ég að lesa og Guðni að dotta þegar rafmagnið sló út og svo rak Anna upp rosa öskur og grét hástöfum. Ég var nú svo fattlaus að ég hélt bara að hún hefði orðið hrædd við það að rafmagnið fór en Guðni kveikti strax á kertinu (peran virkaði jú ekki það var sko rafmagnslaust) um að hún hefði potað í biluðu innstunguna. Sem betur fer var Anna ómeidd að mestu fyrir utan smá verk í fingrinum og mar á sálinni hún var fljót að jafna sig eftir að pabbi hennar kom rafmagninu á aftur.
Ásdís fór til Pabba síns í gærkvöldi og þá kom upp að hún hafði haft dagsetninguna á brúðkaupi hanns og Þórhönnu viltlausa en hún hélt að þau ætluðu að gifta sig í dag og var alveg miður sín þegar hún gat ekki náð í þau í fyrradag. En í ljós kom að þau gifta sig á laugardaginn næsta. Ég vona bara að spáin sé góð og það viðri vel en þau ætla víst að gifta sig í Hellisgerði í Hafnarfirði og að Ásatrúarsið svo það verður sennilega alsherjargoðinn Hilmar Þór sem gefur þau saman. Væri gaman að vera fluga á vegg eða hrauni öllu heldur en ég hef aldrei séð ásatrúarbrúðkaup og er því frekar forvitinn um hvernig það fer fram. Ásdís og Þórhanna verða í upphlut, mikið langar mig til að sjá Ásdísi í upphlutnum hugsa að ég reyni að plata þau til að gefa mér mynd af henni.
Á föstudaginn var dagur íslenskrar tungu og var hann haldinn hátíðlegur með pompi og prakt í Flataskóla. Haldin var mikil og flott sýning í sal skólanns og foreldrum og öðrum velunnurum barnana boðið að koma og sjá. Bekkurinn hanns Árna rappaði vísur um Garðabæ og þau voru alveg frábær ég kútveltist um af hlátri. Árni var klæddur í ljósbrúnt mokkavesti með svarta STÓRA alpa húfu og staf og lék gamalmenni. En krakkarnir skiptust á að fara á mitt sviðið í búningum sem hæfðu því versi sem sungið var hverju sinni. Þetta atrið fékk sko 11 af 10 mögulegum ég held að þetta hafi hreinlega verið eitt besta atriði sem ég hef séð á skólaskemmtun. Bekkurinn hennar Ásdísar var svo með atriði þar sem fyrir komu ýmsar persónur úr íslenskum sögum og þjóðsögum. Ásdís var þar fremst í flokki sem fornmaðurinn sem fyrstur kom til íslands hún var með víkingahjálm á höfði og stóran staf með prjónaða ullarherðaslá. Megnið af tímanum stóð hún á stalli á miðju sviðinu. Svo komu þarna fyrir Gísli, Eiríkur og Helgi, Móri og Skotta, stúlkur á peysufötum, víkingar, nútima krakkar sem voru einskonar sögumenn en það átti að hafa fundist kuml í Garðabæ og í kumlinu var fornmaðurinn (Ásdís). Þegar sagt var frá því hver var í kumlinu fór Ásdís niður af stallinum á miðju sviðinu lagðist á börur og svo voru 4 víkingar sem báru hana í gröfina. Hún reis svo aftur upp þegar fornleifafræðingarnir voru búnir að moka hana upp með tannbursta, teskeið, matskeið og múrskeið. Þetta atriði var líka alveg óborganlegt og flott og fær einnig 11 af 10 mögulegum. Flataskóli á nefnilega gersemi en það er tónmenntakennarinn hún Hjördís sem er að vinna frábært starf með krökkunum. Það eina sem ég sé alveg svakalega eftir er að ég gleymdi myndavélinni heima SNIFF SNIFF. Ég vona bara að það komi myndir af grislingunum mínum á flataskoli.is en í Flataskóla eru þau dugleg við að taka myndir úr skólalífinu og setja á netið.
Úff ég búin að borða yfir mig af Djúpum, þær eru sko hættulega góðar. Ég get svo svarið fyrir það að Erna hafði alveg rétt fyrir sér þegar hún sagði að þær væru ávanabindandi. En þær létta mér þó allavega lífið með því að auðvelda mér að halda í mjúku línurnar mínar. Þið getið ekki ýmindað ykkur hvað það er mikil vinna að viðhalda þessu mjúka vaxtarlagi. Munur að hafa góða hjálp við það !!
En nú er sko nóg komið af rausi í bili ég er alvarlega að hugsa um að fara að koma mér í rúmið enda er ætlunin að vakna fyri kl. 16:00 og fara í afmæli til hennar Ástrósar Erlu Pálsdóttur.

Allt í lagi afpantið björgunarsveitir og hunda ég er ekki löggst í hrikalegt sjónvarpsáhorf eða eithvað þaðan af verra. Heldur upgötvaði ástkært samstarfsfólk mitt að það er hægt að nýta mig á næturvaktir wohoo. Ég var semsagt í upphafi skráð á næturvaktir um næstu helgi og gott og vel ég var svo heppin að fá aukalega aðlögunar næturvakt aðfaranótt síðasta mánudags. Allt gekk rosa vel og rólegt og notaleg ég las helminginn af Napoleonsskjölunum eftir Arnald Indriða (frekar ósannfærandi en skemtileg samt). Jæja ég fór heim og náði 3ja tíma svefni með hléum gat svo ekki sofnað aftur fyrr en undir morgun næsta dag og svaf til kl. 13 á þriðjudagsmorgun. Tók því frekar rólega það sem eftir var dags og viti menn kl 20 hringja ástærir samstarfsmenn mínir og fá mig til að samþykkja næturvakt sem ég átti að mæta á tveimur og hálfum tíma síðar. Ég náði að leggja mig í 20 mínútur og mætti svo í vinnuna. Nóttin var frekar erfið brjálað að gera, ég hef verið á dagvöktum sem hafa verið rólegri. Undir morgun fór svo þreytan að segja til sín ég held að ég hafi verið við það að fá vott af tipp ex eitrun ég var nefnilega að fylla inn tölur í skjúkraskýrslur sjúklingana og fór iðulegast línuvillt og ýmislegt fleira. Blöðin öll út í misstórum hvítum klessum og hraukum, traustvekjandi ekki satt. En kl. 5 á morgnana eftir lítinn svefn er heilastarfsemin ekki beysin sérstaklega ekki til skrifta og annars slíks. Skil bara ekki hvernig læknanemarnir fara að á 24 - 48 tíma vöktum ég væri í orðsins fyllstu sennilega búin að drepa einhvern eftir fyrstu 24 tímana, úr geðvonsku eða klaufaskap. Svo þegar ég er á leiðinni heim hringir gemsinn minn þá er það 12-E aftur að bjóða mér aðra næturvakt næstu nótt nei ég afþakkaði hana pent enda á ég að mæta á næstu næturvakt á aðfarnótt laugardagsins og svo aftur aðfaranótt sunnudagsins.
ZZZZZZZZZZ ég er enn alveg ótrúlega sybbin enda er kl að verða 3 takk fyrir og ég er að hugsa um að ****** mér í rúmið. Hef á tilfinningunni að ég sé að ná að snúa sólarhringnum alveg við.

Idol kvöldi í kvöld opið hús allir vinir og vandamenn velkomnir !!!
Annars er lítið að frétta héðan ég er einfaldlega að leggjast í kör úr leti hef ekki einusinni nennt að blogga. Hef að vísu kúrt fyrir framan tölvuna að spila Battlefield 1942 mér til ánægju og yndisauka.
Bráðavaktarblogg vikunnar kemur vonandi fljótlega.
Farin að hrista af mér letina VONANDI og ganga frá inkaupagóssinu úr Bónus :-( Ég er að vísu spennt að smakka eitt sem ég keypti í Bónus en það eru Djúpur hef aldrei smakkað þá dásemd og vissi ekki einusinni að þetta var til fyrr en ég fór að lesa bloggið hennar Brynju frænku. En hún talar mikið um Djúpur á blogginu svo þett hlýtur að vera rosalega gott.

Belive it or not Ásdís er komin með Gubbupest !! Er þetta eðlilegt ??? Nei ég held barasta alls ekki nú er ég sko búin að fá mig fullsadda af pestum og óáran. Ég flyt úr landi ef ég veikist líka núna!!!!!

Happy Halloween allir !!!

Er alveg dofin eftir allan svefninn ég svaf sko með smá hléum til kl. 11 mikið var rosalega gott að sofa svona út. Ég vaknaði ekki einusinni af sjálfsdáðum heldur hringdi deildarstjórinn á 12-E að biðja mig að vinna um jólin og ég tók nú bara vel í það. Ég verð að vinna á jóladagskvöld en fæ í staðinn frí annan daginn um helgina milli jóla og nýárs. Ég vildi jóladag frekar en Nýársdagsmorgun af óviðráðanlegum ástæðum. Svo á ég eftir að ganga frá því hvort ég vinn aðfangadagskvöld á B-5 en mér stendur það til boða ef ég vil. Ég er ekki búin að ganga frá því en ég er svona að hugsamálið. Get að vísu alveg hugsað mér að vinna ég er nefnilega svo skrítin að mér leiðast jólin alveg óskaplega. Mér fundust þau skemmtileg hér í den tíð en síðustu 10 árin eða svo hef ég eiginlega helst viljað aflýsa jólunum með öllu. Þrír dagar af stanslausum jólaboðum, áhyggjur af því að börnin eigi ekkert til að fara í seinni tvo dagana þar sem jólamaturinn á það til að fara niður á fötin á aðfangadagskvöld. Krakkarnir orðnir úttaugaðir og þreyttir á öllu áreitinu og ég lítið betri og jafnvel verri ef eithvað er. Ég sakna svoldið jólanna hér í den fjölsyldan saman matur kl. 18:00 svínakótelettur með raukáli og kartöflum. Þegar búið var að borða og þvo upp voru pakkarnir opnaðir í rólegheitunum. Jólakortin opnuð yfir kaffibolum, kókglasi og nammi. Svo settist maður niður lék sér að dótinu sem maður fékk eða las bók sem hafði komið úr einhverjum pakkanum. Allt í ró og frið. Það eina sem ég sakna ekkert við þetta er jólaveikin sem bankaði iðulegast uppá um kl. 24 en þá var mínum litla granna líkama nóg boðið ofát af verstu gráðu nammi og uppáhaldsmaturinn sögðu til sín og yfirgáfu staðinn í snatri. JÁ ég var oggulítil og grönn í þá daga rétt eins og tannstöngull ótrúlegt en satt og ég þoldi nánast ekki að borða neitt nema þá rétt eins og fugl. Jóladagur og annar í jólum fóru í það að vera með fjölsyldunni heima spjalla saman,spila og hafa það náðugt. Those were the days. Ég fór að vísu alltaf til Guðlaugar í afmælisveislu á Jóladag og það var alveg frábært, mamma Guðlaugar býr nefnilega til BESTA rækjusallat sem til er í þessum heimi og jafvel víðar. Að maður tali svo ekki um aðrar kræsingar sem voru í boði svo sem kakó með rjóma og svo Rice Crispies kökurnar mmmmmmmmmmm NOSTALGÍA í fullum gangi hér. Svo á Guðlaug fjölskyldu sem er skemmtileg með afbrigðum. Halli bróðir hennar er óborganlegur prakkari og maður fékk nú oft að kenna á því. Þessi ágæti siður lagðist því miður af þegar ég náði mér í maka því hans siðir gengu fyrir. Sniff sniff. Nóg um það en ég er alvarlega að hugsa um að vinna þessi jólin en hafa áramótin frí.
Nóg um það ég er að fara í klippingu á eftir JIBBÍ ég hlakka svo til ég hlakka altaf svo til. Enda er ég komin með lubba hárið yfir eyrunum er að nálgast að ná niður á mið eyru og hárið í hnakkanum er sennilega orðið 3ja sentimetra langt OMG ég ræð ekkert við allt þetta hár. HE he he. Það vildi til að börnin á vöku voru ekki svo kresin á útlit en ég held að hjartsjúklingarnir mínir þoli ekki að mæta Gilitrutt fyrst á morgnana.
Jæja ég er farin að hafa mig til.

Þá er komið að Bráðavaktarbloggi vikunnar c",)

Þátturinn byrjar þar sem Kerry er í morgunþætti í amerísku sjónvarpi og á að gefa þáttastjórnendunum flensusprautu. Eithvað hentaði konunni illa að vera í viðtali í sjónvarpinu um leið og hún sprautaði því hún gleymdi að skipta um nál á sprautunni, og jafnvel bara skipta alfarið um sprautu, á milli þess sem hún sprautaði þáttastjórnendurna. Hmm ekki gott, hvað þá svona í beinni úrsendinu. Aumingja konan fraus alveg gersamlega.

Dr. Gallant er enn með ´"móðursjúku" "ímyndunarveika" sjúklinginn sinn úr þar síðasta þætti. Hann er alveg viss um að hún er með einhverskonar hjartasjúkdóm ef ekki bara kransæðastíflu. Hann fær hjartasérfræðing til að kíkja á konuna og sá kannaðist við konuna frá því áður og hafði því enga trú á að nokkuð væri að henni og segir Gallant að útskrifa hana. Hann er tregur til og dregur aðeins að útskrifa hana.

Abby er í tómu tjóni með fiskabúr sem sett var upp í biðstofu sjúklinganna en fiskarnir í því endast varla sólarhringinn þ.e.s. þeir synda aðallega á hvolfi eða þannig sko. Abby greyið veltir mikið fyrir sér afhverju hún drepi fiskana umvörpum en kemst ekki að neinni góðri niðurstöðu. Hmm skrýtin lykt af vatninu??Deildin er öll á öðrum endanum enda er engin hjúkrunarstjóri á deildinni þau hafa víst farið í gegnum þá eins og einnota glös. Kerry biður Abby um að finna sig síðar um daginn Abby segist muni gera það en kemur sér svo hjá þvi þegar þar að kemur.

Carter er abbó því að Abby fór út á stelpukvöld með samstarfskonum sínum á Bráðavaktinni og er svoldið sár yfir því að ná ekki uppúr henni hvað þær gerðu. Svo heyrir hann að Abby hafði sennilega verið að drekka og ákveður að ræða málið við Susan. Susan greyið kemur alveg af fjöllum því hún hafði ekki hugmynd um að Abby ætti við áfengisvanda að stríða. Hún fer svo og ætlar að ræða við Abby um málið og segir Abby að Carter hafi talað við sig haldadi að hún (Susan) vissi um vandann. Þær fara saman inn á kvennaklósett og ætla að tala saman þar en verða þá varar við að einhver missir sprautu inni á einum básnum. Út úr básnum kemur engin annar en Kerry Weaver sjálf. Hvað var hún að gera þarna er hún orðin fíkill eða var hún að æfa sig ????? Da da da damm.
Abby býður Carter kósy kvöld heima eftir vinnu en Carter hálf færist undan með þeim orðum að hann þurfi að vera í vinnunni a.m.k. fram yfir vaktaskipti.

Dr. Kovac tekur á móti stelpu sem virðist við fyrstu sýn vera með þvagfærasýkingu sem hún hefur jú oft fengið áður. Móðir stúlkunnar er álitleg með afbrigðum og meðan beðið er eftir niðurstöðum úr ransóknum á stelpunni skreppa Kovac og maman aðeins inn í röntgenmynda skoðurnar herbergið og fá sér einn stuttan. Susan sér til þeirra þegar þau koma út, frekar úfin og rjóð. Kovac heldur því fram að hann hafi bara týnt röntgenmynd, hmm sumum dettur í hug að leita að röngen myndum á skrítnum stöðum. Susan trúir honum náttúrlega ekki og segir Abby frá þessu og biður hana að tala við Kovac. Segja honum að þetta gangi náttúrlega ekki. Abby er nú ekkert sérlega ginkeypt fyrir verkefninu.
Stúlkuræfillinn með þvagfærasýkinguna reynist vera veikari en svo nýrun í henni eru að bila og það þarf að leggja hana inn. Oops nú verður hún og móðir hennar viðloðandi sjúkrahúsið en útskrifast ekki strax eins og Kovac hafði ráðgert þegar hann potaði í mömmuna. Stúlkan tekur fréttunum um veikindin af stóiskri ró og telur að þetta sé engin tilviljun heldur tækifæri til að fá foreldra sína til að hætta við að skilja.

Ímyndunarveiki sjúklingurinn hanns Gallants fer í hjartastopp og þrátt fyrir hetjulegar tilraunir Gallants, Carters, Pratt og fleiri tekst ekki að bjarga henni. Gallant missir sig alveg við hjartasérfræðinginn og hellir sér yfir hann. Carter tekur málstað Gallants gegn hjartalækninum eftir nokkur orðaskipti. Pratt böggar Gallant aðeins of mikið og Gallant kýlir Pratt kaldann. He he he búin að láta mig dreyma um svona atriði lengi þoli Pratt alls ekki. Kerry tekur Gallant á teppið síðar um daginn fyrir að vera með slagsmál á bráðavaktinni en þegar hún heyrir hvern hann sló ákveður hún að láta málið niður falla, kanski vegna þess að Pratt heyrði til þeirra, hmm.

Susan talar við Kovac um að það sé ekki sniðugt að sofa hjá mæðrum sjúklinga á spítalanum og stuttu síðar heldur Abby sama pistilinn yfir honum. En hann var nú sennilega búinn að komast að þeirri niðurstöðu af sjálfsdáðum þegar þarna var komið.

Abby sér til Carters þar sem hann er að fara heim og ekki einusinni komið alveg að vaktaskiptum. Hún reynir að tala við hann en hann er bara fúll á móti yfir því að hún skuli ver að drekka. Hún eltir hann alla leið út á lestarstöð og borgar sig meira að segja inn svo hún geti elt hann alla leið út á lestarpall. Reynir að segja honum að hún drekki ekki mikið og ráði alveg við drykkjuna og telur upp drykkina sem hún hafði drukkið síðustu vikur. Carter neitar alfarið að ræða málið af einvherju viti og skilur Abby efitir eina á brautarpallinum. Sniff sniff. Þega hún kemur svo aftur á Bráðavaktina eru henni afhentir allskyns pappírar um mönnun á deildinn og ýmsa aðra hluti. Hún reynir að banda þeim frá sér en þá er henni tilkynnt að hún sé nýji hjúkrunarstjóri deildarinnar. Jibbí, það var víst það sem Kerry hafði ætlað að segja henni. Seinna um daginn ræðast þær svo við Abby reynir að malda í móinn en það er til einskis Kerry er alveg harðákveðin í þessu.

Susan segir Kerry að þær Abby hafi séð til hennar missa sprautuna á kvennaklósettinu fyrr um daginn. Kerry reynir að neita öllu til að byrja með en gefst svo upp og segist vera að sprauta sig með hormónum. Trúi nú hver sem vill !!

Gallant og Pratt sættast svo í lok þáttarins Pratt fylgir Gallant út en fer svo inn aftur. Heldur rakleiðis inn á biðstofu þar sem hann heilsar fiskunum með orðunum " Pabbi er kominn" grípur matarboxið þeirra og gefur þeim. He he þarna er sökudólgurinn kominn sem sér til þess að fiskarnir eru offóðraðir og vatnið úldnar og verður óíbúðarhæft.

Þá er þessu lokið þessa vikuna. Endilega sendið mér harðort kvörtunar bréf á kommenta kerfið ef eithvað vantar uppá c".)

Búin að hafa það rosalega gott í dag slæpast og slæpast. Mæli eindregið með þessu !!

Jæja það hefur verið nokkur lægð í blogginu hjá mér uppá síðkastið enda hef ég varla haft tíma til að anda hvað þá blogga. Ég er semsagt búin að vera að vinna út á vöku og það var nú bara hreint út sagt kongunglega skemmtilegt þessar síðustu 6 vaktir mínar ég á barasta eftir að sakna þessa alls. Eins og mér leist nú bara ekkert á eftir fyrstu 6 vaktirnar þá voru seinni 6 jafn skemmtilegar. Það er sko búið að vera brjálað að gera og ég hef varla vitað hvað ég heiti þegar ég hef komið heim. Nú svo átti ég frí um helgina en þá var ákveðið að halda uppá afmælið hans Árna á sunnudaginn. Aðfaranótt sunnudagsins fór ég að sofa kl 3 klukkan 4 vaknaði ég við að Leó gelti, klukkan 5 vaknaði ég af því bara, það sama gerðist kl. 6. Klukkan 7 hringdi ástkært samstarfsfólk mitt af 12-E og óskaði eftir nærveru minni á morgunvakt klukkustund síðar ég afþakkaði pent boðið og grét í hljóði krónurnar sem ég gat ekki bætt í veskið þann daginn. Klukkan átta vaknaði ég svo við það að Ásdís var að fara út með hundinn klukkan níu vaknaði ég við að Anna fór fram og klukkan 10 gafst ég upp og fór á fætur. Undirbjó afmælisveislur kl. 13 mættu vinir og bekkjarfélagar Árna svo og hér var fínt strákapartý. Mér til mikillar undrunar var þetta ósköp rólegt og fínt þeir léku sér og voru góðir og stiltir. Um kvöldið mætti svo fjölskyldan mín galvösk í afmæli Árni var að vísu frekar skúffaður yfir því hvað komu fáir hann vildi sko hafa miklu fleiri eins og venjulega. Þegar síðasti veislugesturinn fór fékk Árni greyið svo gubbupestina og stuttu á eftir honum lagðist Pabbi. Pestin var semsagt ekki alveg búin en er það vonadi núna 7, 9, 13.
Á mánudagsmorguninn eldsnemma var ég svo mætt á Vökudeildina brjálað að gera ég er sko orðin útlærð í þrifum og sótthreinsunum vegna Noro veirusýkingar. Ég kláraði svo námstíman minn og fékk MJÖG ásættanlegar einkunnir fyrir að mér skils næstum því fullt hús stiga. Og með því sem ég fékk lægra fyrir komu útskýringar frá deildarstjóranum sjálfum um að ég ætti ekki að fá hærra á þessari deild. En þetta voru liðirnir frumkvæði í starfi og hæfileiki til að skipuleggja eigin störf en það er víst alls ekki ætlast til þess á gjörgæsludeild nýbura að nemarnir fari að hlaupa um og framkvæma og gera sjálfir það þykir víst ókostur frekar en kostur þar skiljanlega. Svo ég er nú bara dáldið mikið ánægð með mitt þessa stundina.
Núna er svo planið að njóta næstu 2ja daga en ég á frí JIBBÍ. Ég ætla sko að horfa á ER í kvöld og njóta þess af inlifun og blogga svo kanski bara útdráttinn í kvöld eða þá í fyrramáli.
Akkúrat núna er ég að hugsa um að fara að slæpast eithvað skella mér svo kanski bara í gæludýrabúð að kaupa mér polla eyði ****sigh****

Jæja þá er búið að bólusetja Leó við Parvó veirunni í annað sinn svo misskildi ég greinilega eithvað því við þurfum svo að fara aftur eftir mánuð og láta bólusetja hann í síðasta sinn þetta árið. Leó var svo góður hjá dýralækninum að hún tilkynnti mér að ef það yrðu einhverntímann breytingar á heimilishögum hjá okkur svo við gætum ekki haft hann þá skyldum við hringja í hana og hún myndi glöð taka hann. Það hljóta að vera meðmæli með hundinum ef hann brærðir dýralækninn alveg í spað. c",)

Ég verð að hryggja ykkur með því að ekkert Bráðavaktar blogg verður þessa vikuna þar sem ég var að vinna og sá ekki þáttinn SNIFF SNIFF. Ef einhver nennir að skrifa útdrátt í commentakerfið væri það vel þegið.
Ég er þessa dagana að klára vinnuskylduna á Vöku þar er í gangi Noroveirusýking (niðurgangspest) svo það er búið að útbúa einangrunardeild fyrir sýkt börn á deild 23-E þar vinn ég núna. Deild 23-E átti að verða deild fyrir ungabörn, hjartveikbörn og hágæslabarna en þessi deild mun víst ekki verða opnuð vegna fjárskorts og fleira. Húsnæðið stendur autt eins og er og það er víst ekki alveg ráðið hvað verður gert þarna en líklegt að einhverjar af hinum deildunum í húsinu fái aukapláss þarna. En við höfum eins og er afnot af tæplega hálfri deildinni undir einangrun. Þetta er frekar skrítin upplifun að vinna þarna, eftir að við komum í vinnuna megum við ekki fara um spítalann við erum innilokaðar þarna þangað til við förum heim. Ef okkur vantar eithvað eins og tildæmis mat eða einhver hjúkrunargögn hringjum við yfir á vöku og biðjum þau að koma dótinu til okkar. Það fer þannig fram að einhver kemur með góssið skilur það eftir utan við dyrnar á deildinni og forðar sér svo. Við stígum svo útfyrir og kippum dótinu inn. Ég hef á tilfinningunni að ég verði svo alveg húðlaus á höndunum eftir þetta ævintýri eftir alla handþvottana og sprittunina sem maður má framkvæma. Gleðifréttirnar eru samt þær að enginn starfsmaður hefur enn sem komið er fengið veikina sem þýðir að handþvotta og hreinlætismál á deildinni eru í mjög góðu lagi og bera deildinni gott vitni. Ég get nú ekki að því gert samt að ég hlakka óskaplega til þegar ég lýk þessum áfanga í verknáminu.

Jæja þá er Leó orðinn gildur meðlimur í hundasamfélaginu þ.e.s. það er búið að skrá hann. Skráningin kostaði litlar 8100 krónur, 6100 í skráningargjald og 2000 kr í eftirlitsgjald það er nebblilega svo lítið eftir af árinu. Eftirlitsgjaldið á ári verður svo 9600 en þegar Leó er búinn að fara á hvolpanámskeið lækkar gjaldið um helming. Eftir þrjár vikur fær Leó svo merkispjald frá bænum með skráningarnúmerinu sínu og öllum upplýsingum um hann. Nú á Leó bara eftir að fá síðustu bólusetningarnar á fimmtudaginn og þá getur hann farið að hitta aðra hunda. Við hlökkum svo mikið til.

Ég skil nú ekki hvað fólk er að meina með því að segja að allir hundar eigi að kosta eithvað því að eigendurnir fari betur með þá þegar það liggur fjárfesting í þeim. Ég veit nú ekki betur en að það liggi þónokkur fjárfesting í Leó greyinu sem við fengum þó alveg gefnins. Bólusetning og örmerking 6000.- og svo skráningin 8100.- Þetta gera 12100,- krónur enn sem komið er. Inní þessu er ekki fóður, búr, bæli og annað sem fjárfest hefur verið í fyrir litla krúttið okkar. Annar kostnaður sem vitað er um er næsta bólusetning sem kostar 4000.- og svo hvolpanámskeiðið 15000.- þar eru komnar 19000 + 12100 = 31100 . Svo hundur er alltaf fjárfesting a fjórum. Ég held að ef fólk fær sér hund skipti vermiðinn á hundinum sjálfum ekki nokkru máli uppá hvort það sinnir honum almennilega eða ekki.

Loksins loksins tóks að koma öllum börnunum í leikskóla og skóla. Ég náði loksins í deildarstjórann á vöku og hún reddaði vöktunum sem mig vantaði fyrir mig ég verð á kvöldvöktum á morgun og hinn og svo á föstudags morguninn. Svo eru síðustu dagarnir mínir þarna á mánudag, þriðjudag og miðvikudag. Ég fæ semsagt meiri samfellu í námið en ég átti að fá og mikið finnst mér það frábært kanski næ ég þá aðeins áttum þarna og get kanski náð mér í efni í 7 og hálfu blaðsíðuna sem mig vantar uppá í ritgerðina mína.

Ég horfði í forundran á sjónvarpsþátt á stöð 2 í gærkvöldi. Hann var um ferð nokkurra Norðurljósa manna upp á Kilimanjaro. Það sem fólk leggur sjálfviljugt á sig Vááá. Að ganga svo dögum skiptir klukkustundum saman uppí móti yfir allskyns túndrur og torfærur. Þjakaðir af háfjallaveiki sem lýsir sér meðal annars í niðurgangi, ógleði, svima. Þjást af svefnleysi vegna kulda og niðurgangs og halda samt áfram að ganga í 8 - 16 tíma á dag. Reyndu þeir að taka lyf við veikinni sem á að auðvelda súrefnisupptöku í blóð og græddu á því náladofa í rassinn (að þeirra sögn). Samræðurnar í pásunum hjá þeim minnti á morgunverð á elliheimili þ.e.s. umræður um svefn(leysi), hægðir og lyf t.d. sköpuðust fjörugar umræður um hvort rétt væri að reyna að taka Imodium við niðurganginum. Ákvörðun var tekinn í kjölfar þessara umræðna að gera það ekki vegna hættu á harðlífi, alveg heillandi umræðuefni í sjónvarpsþætti á mánudagskvöldi. Greinilegt var að súrefnisskorturinn gerði þá létt ruglaða í leiðinni bláir um varir, nef og eyrnasnepla hegðuðu þeir sér á stundum eins og eftir 5 glas á barnum. Einn áfanginn á leiðinni sem kviðið var fyrir var hinn bratti Morgunverðarveggur sem ber víst það nafn því þar skilja göngugarpar víst morgunmatinn gjarnan eftir lítið notaðann. Enn gaman!! Þegar þeir voru farnir að nálgast toppinn mættu þeir mönnum sem komu hlaupandi niður fjallið með kvennmannsgrey á milli sín sú hafði veikst illa af háfjallaveikinni á toppnum og nú var verið að reyna að hraða henni niður það gekk þó ekki betur en svo að hún missti sjónina tímabundið. Vá þetta er sko eithvað sem mig hefur alltaf langað að gera í fríinu mínu klöngrast upp fjall í marga daga aðframkomin til að fárveikjast og missa sjónina, NOT!!! Íslensku göngugarparnir komust á endann á toppinn og enginn þeirra dó eða veiktist illa. Ég verð að segja það að ég held að fólk sem leggur þetta á sig í frístundum hafi það aðeins of gott í daglegalífinu þegar þetta flokkast undir frábært frí.
Þá er best að fara að reyna að grafa eithvað af heimilinu úr rústunum og fara svo að kaupa afmælisgjöf handa syninum. Annars var ég að velta því fyrir mér hvort það væri ekki bara hægt að leigja nokkra dópista og láta þá liggja eins og hráviði hér og þar um húsið og hafa bara svona dópgrenis þema í afmælisveislunni ??? Hvenær sem hún svo verður ????

Klapp klapp fyrir Guðnýju. Mér tókst stóráfalla laust að komast út í búð og úr því að ég var komin af stað fór ég í BYKO og keypti málningu á baðherbergið. Hálfnað verk þá hafið er svo er aukaatriði hvenær málningin kemst svo á vegginn. Hef á tilfinningunni að það verði ekki alveg á næstu dögum c",

Ohh þessi börn hafa mann vafinn um litla fingurinn á sér. Þegar Anna horfði á mig tárvotum augum og vildi vera heima í dag var bara ekki hægt að segja nei. Góðu fréttirnar er aftur á móti þær að ég fæ að skottast með stelpunum mínum í dag :-)

Jæja enn ein dásemdar helgin búin ég ætla sko rétt að vona að hér með fari þessari flensu að ljúka hjá okkur hér. Við Ásdís láum saman alla helgina með hita og annað skemmtilegt sem gerði það að verkum að ég fór ekki í vinnu um helgina. ARGH ég er orðin félagslega skert á þessari heimaveru. Ég er svo illa haldin að ég horfði á Bold and the Beutiful mér til ánægju í morgun. Það eitt sýnir glögglega hve sálarástand mitt er orðið lélegt.
Ásdís greyið er enn með hita og fer því ekki í skólann í dag. Anna er í verkfalli og harðneitar að vakna til að fara í leikskólann. Leó er útivistarskertur og er farinn að reyna að koma með tauminn sinn til að benda mér á að hann langi til að fara út. Ég er enn ekki í nokkru ástandi til að gera meira en rétt að skjótast með hann út undir vegg.
Einhvern vegin þarf ég svo að finna út úr því að troða tveimur aukavöktum á vökudeildinni inn í dagskrá vikunnar og fá tímasetningar fyrir síðustu 3 verknámsdagana mína sem eru á mánud. þriðjud og miðvikudag í næstu viku. Til þess þarf ég að ná tali af deildarstjóranum þar sem er álíka auðvelt og að ná tali af kónginum. Svo þarf ég víst líka að fara að finna út úr því að skrifa ritgerð um hjúkrun fyrirbura en á þeim tíma sem ég hef verið á Vöku hef ég nú ekki orðið mjög mikils vísari um það efni. Veit að það þarf að gefa og skipta á þeim á þriggjatíma fresti ásamt því að taka lífsmörk. Einnig er ég búin að læra það að steragjöf fyrir fæðingu fyrirbura er mjög mikilvæg og súrefnisnotkun getur valdið ýmiskonar vanda. Ég sé ekki alveg hvernig ég ætla að teygja þetta á 7-8 blaðsíður. Hmm.
Svo á Árni minn afmæli á morgun og hlakkar mikið til. Ég er enn að reyna að finna tíma fyrir afmælisveislu fyrir hann. Það er svoldið snúið þar sem það þarf víst að vera hægt að bjóða fólki inn í grenið (heimili mitt) en akkúrat eins og er er staðurinn yfirlýst alþjóðlegt hættusvæði og ekki þorandi að ganga þar um nema í skóm með stáltá, hjálm og eiturefnagrímu. Ætli sameinuðu þjóðirnar fáist til að senda rústabjörgunarlið til að moka út ???
Farin að hjúkra Lasarus og reyna að koma Letidýrinu á leikskólann þó seint sé.

Ég eyði þessum föstudegi heima Ásdís var of lasin í morgun til að ég gæti hugsað mér að gera henni og pabba að skilja þau tvö eftir saman. Ásdís er á 3ja degi af hita og það á milli 39 og 40,5. Hún hefur ekki gubbað enn sem komið er í dag og það er nú bara þónokkurt afrek ef miðað er við síðustu daga. Þetta er vonandi merki um að hún sé að hressast. Anna fór í leikskólann í dag í fyrsta sinn frá því á mánudag. Þar hefur víst verið hálf tómlegt um að litast síðustu vikuna og í morgun voru aðeins 4 börn af 13. Árni fór galvaskur í skólann í morgunn. Ég læt mig dreyma um að komast í smá leiðangur á eftir til að sækja mér föt fyrir vinnuna á morgun og hinn. Ef það klikkar þá verð ég sennilega að vera nakin í vinnunni. Ég tel ekki ráðlegt að skelfa nýskorna hjartasjúklinga svo illilega. Svo langar mig að fara í Elkó og sækja nudddýnuna góðu sem ég á að eiga þar ég bíð spennt eftir að prófa gripinn.

Á allt öðrum nótum þá verð ég nú að segja að ég hef sennilega komið mér upp endanlegu og varanlegu ofnæmi fyrir Davíð Oddsyni. Hef nú sennilega aldrei þjáðst mikið af því að mér líkaði vel við hann en framganga hanns í öryrjkamálinu öllu hefur endanlega gert út um það að ég get ekki borið virðingu fyrir manninum og hana nú. Svo bíð ég nú líka spennt eftir því að Halldór Ásgrímsson segi afsér eða bara ríksistjórnin öll. Ég er nú samt að hugsa um að sleppa því að halda nirðí mér andanum á meðan ég bíð. Hvað þarf til að þessir menn geti sagt : við höfðum rangt fyrir okkur og þykir það leitt, þetta hvetur okkur til að gera betur í framtíðinni. Ég myndi kanski íhuga að færa nálina á álitsskalanum úr -250 í núllið ef einhver þessara ráðherra gæti staðið upp og sagt eithvað þessu líkt. Ég ætla nú ekki að halda niðrí mér andanum meðan ég bíð eftir þessu heldur.

Bráðavaktar bloggið verður eitthvað hálf lélegt þessa vikuna ég er ekki viss um hvort það var bara það að þátturinn hafði tilfinnanlega lítið innihald eða að ég var með hita og gubbuna þegar ég gerið mitt besta til að horfa á hann. Kanski bland af báðu. En hér koma aðalatriðin frá minni hlið. Þið hin sem sáuð þáttinn vinsamlegast bætið við því sem ykkur finnst uppá vanta í kommentin hér að neðan og leiðréttið staðreyndarvillur, þar sem þetta er skrifað eftir minni það það frekar lélegu og óareiðanlegu.

Nýjir læknanemar mæta fyrsta daginn sinn á bráðavaktina Carter á að taka á móti þeim en hann hefur engan tíma til að sinna þeim og segir þeim að bíða á biðstofunni.
Ung stúlka kemur með sjúkrabíl eftir mótorhjólaslys Elisabeth og fleiri reyna sitt besta til að bjarga henni en tekst ekki. Stúlkan er einn af fyrstu sjúklingum hennar í Ameríkunni hún er ekki alveg að höndla að vera byrjuð aftur á Bráðamótökunni. Foreldrar stúlkunnar eru ekki komnir á staðinn þegar hún deyr og Elisabeth biður um að vera látin vita þegar þeir koma svo hún geti talað við þau.
Tveir litlir strákar ca. 8 og 10 ára koma inn með pabba sinn sem er með brjóstverk sem hefur varað í meira en klukkutíma. Carter, Abby (að mig minnir), Pratt og Hjartasérfræðingur gera allt sem þau geta til að bjarga honum en allt kemur fyrir ekki og hjartasérfræðingurinn og Carter ákveða að lýsa manninn látinn. Annar sonur mannsins sér þegar þau tilkynna dánarstundina og hleypur grátandi burtu Catrer flýtir sér á eftir honum og lætur Abby og Pratt um að ganga frá líkinu. Carter er ekki fyrr horfinn út um dyrnar en líkið fer í sleglaflökt (hjartaðflöktir en slær ekki almennilega) og Pratt uppverðast allur og vill grípa hjartastuðtækin því það megi koma hjarta í sleglaflökti aftur í gang með rafstuði. Abby reynir að stöðva hann en hefur ekki erindi sem erfiði. Og viti menn Pratt (the Brat) tekst að koma hjartanu í karlanganum í gang aftur. Á meðan á þessu öllu gengur er Carter búin að segja sonum mannsins að hann sé dáinn og býður þeim að koma og kveðja pabba sinn. Þeir mæta inn til kallsins sem er kominn í gang aftur. Drengirnir verða ofslega glaðir en það sama er ekki hægt að segja um Carter og hvað þá Hjartasérfærðinginn. Carter tekur það þó að sér að verja aðgerðir Pratt fyrir Sérfræðingnum þó það sé þvert á hanns eigin sannfæringu. Hann lætur Pratt þó heyra það þegar sérfræðingurinn er horfinn á braut. Enda var karlgreyið sem Pratt endurlífgaði heiladauður og myndi aldrei lifa án öndurnarvéla og annara stórvirkra vinnuvéla. Eiginkona karlsins kemur og eftir tár og trega skrifar hún undir plagg sem segir að fari maðurinn í hjartastopp aftur megi ekki endurlífga hann. Blekið var ekki orðið þurrt á pappírnum þegar kallinum hrakar snarlega og fer í hjartastopp. Yngri drengurinn brjálast hleypur út en móðirin og eldri sonurinn standa hjá meðan maðurinn yfir gefur þetta tilverustig. Vonum nú öll að Pratt hafi lært sína lexíu á þessu þ.e.s. að það á ekki alltaf að endurlífga bara af því að það er hægt og að í upphafi skyldi endinn skoða, eða þannig sko.
Weaver og Elisabeth lenda í smá skærum sem leiða til þess að Weaver biður Elisabeth um að finna sig í einrúmi. Hún byrjar á pistli yfir Elisabeth um að hún sé ekki tilbúin að koma aftur að vinna og hún þurfi eithvað að taka sig á í samskiptum við aðra og vinnubrögðum á bráðavaktinni. Elisabeth hreytir í Weaver á móti og ekki vill betur til en svo að Weaver fer að skæla og hleypur út.
Faðir stúlkunnar úr mótorhjólaslysinu kemur loksins Elisabeth fer að tala við hann og gerir það á afar tilfinninga lausan hátt út á gangi hjá móttökunni. Skilur föðurinn einan og grátandi eftir útá miðjum gangi.
Carter finnur engan tíma til að sinna nemunum sínum þeir eyða öllum deginum inni á biðstofu.
Carter greyið sofnar á endanum úrvinda eftir erfiðan og langan dag inni á kaffistofu hjúkrunarfólksins. Þegar hann svo skríður á fætur morguninn eftir er aðeins einn læknanemi eftir á biðstofunni sem beið þolinmóð allan þennan tíma til að komast að. Carter með bros á vör sínir henni staðinn.

Vá þetta var nú meira en ég átti von á kanski var meira í þáttinn varið en mig minnti. Hmm.....

Svo vil ég minna á ER linkana aftur

ER linkur frá Ernu

Heimasíða ER hjá NBC

Ps. Af handleggnum á Romano er það að frétta að hann er enn á sínum stað. Romano neitar að taka neitt nema ibufen við verkjunum þó hann sé alveg að farast úr verkjum "HETJAN". Hann er í sjúkraþjálfun en er hvorki með mátt né tilfinningu í fingrunum en það er nú von til að það lagist.

Ég fékk tvö símtöl áðan sem mér þótti afskaplega vænt um fyrra símtalið var Dedda ömmusystir mín að óska mér til hamingju með daginn í gær. Það er alltaf jafn gaman að heyra í henni hún hefur svo frábæra sýn á lífið og tilveruna og ég er oftast svo algerlega sammála henni. Tók af henni loforð um að við myndum hittast næsta sumar fyrir norðan. Hitt símtalið sem ég fékk var frá Öbbu móðursystur minni sem hringdi í sama tilgangi og Dedda. Tvö símtöl úr Grænavatni sama daginn hversu góður getur einn dagur orðið ég bara spyr. Abba er ein af þeim frábærustu manneskjum sem ég hef kynnst um æfina hefur alla tíð verið mér afskaplega góð.
Af öðrum fitjurum er það að frétta að Guðni er nýjasta fórnarlamb pestarinnar og liggur þessa stundina steinsofandi inni í rúmi með hita og allt. Ásdís og Pabbi eru enn ekki farin að sýna merki um pestina en ég býst fastlega við því að það breytist fljótlega.
Ég er búin að komast að því að það er fíknvaldandi að fara út að labba með hundinn ég finn að ég verð alveg ómöguleg ef ég fer ekki amk. klukkutíma göngu með hann á dag. Það veldur mér svipaðri vanlíðan og þegar ég reyndi að hætta að reykja af sjálfsdáðum ein og óháð hér í den. Ég er búin með stóran part af dagskammtinum í dag en er að hugsa um að skella mér í restina og kanski rúmlega núna.

Ég hef komist að þeirri niðurstöðu að orðið JÆJA er mér ansi tamt og sennilega ofnota ég það hreint út sagt alveg ferlega.

Jæja þá er enn einn dásemdar og dýrðar dagurinn runnin upp Árni vaknaði með 38.6 stiga hita. Var komin með hita í gærkvöldi grét fögrum tárum yfir því að hann mundi missa af bekkjarmyndatökunni sem átti að fara fram í dag. Ég mældi Önnu líka svona upp á grínið í gærkvöldi brá svoldið þegar ég sá niðurstöðuna 38.2 hún var ekki svo heit viðkomu á enninu en maginn á henni var alveg brennandi heitur. Hún virkar semsagt að nánast öllu leyti eins og Ásdís gerir. Anna hefur svo sjaldan orðið veik að ég kann ekki alveg á hana ennþá í þeim gírnum. Ásdís var og er þannig að ef hún fær hita finnur maður það aðeins með því að leggja hendina á magann á henni ef hann er eins og grillpanna á skyndibitastað þá er hún með hita á sama tíma getur ennið verið normalheitt eða jafnvel kalt. Þetta gabbar mann dáldið ef maður er fastur í þeim kreddum að hiti finnist alltaf á enninu. Árni hitnar aftur á móti á enninu ekki á maganum, maginn á honum segir manni akkúrat ekkern nema þá að hann sé svangur eða eithvað annað í þeim dúrnum. Aftur á móti hitnar hann um liðamótin og geislar einhverveginn hita þar út, þetta gera stelpurnar ekki.
Í morgun var sú ákvörðun tekin að Árni og Anna yrðu heima í dag en ef Árni yrði sæmilega hress þá færi ég með hann í myndatökuna. Árni var nógu hress eftir 2 parasetamól til að fara. Ég fór með hann og beið og fylgdist með herleg heitunum. Þetta var alveg rosalega gaman að fylgjast með bekkjarmyndatöku rifjaði upp 19 ára gamlar minningar. Í Flataskóla eru teknar bekkjar og einstaklingsmyndir í 2. g 5. bekk í Kársnesskóla þegar ég var þar var aðeins tekin mynd í 12. ára bekk. Mér finnst alveg frábært að fá myndir af krökunum 7 ára og svo aftur 11 ára gaman að sjá breytingarnar.
Annars er það af krökkunum að frétta að þau eru ótrúlega hress miðað við hitastig. Árni er í tölvuleik á netinu og Anna er að leika sér að playmo, mikil dásemdarleikföng sem hafa enst frá því ég var 7 ára.
Það væri forvitnilegt að vita hvort leikskólinn hennar Önnu er opin í dag í gær mættu 4 af 13 krökkum á deildina hennar Önnu og á hinum deildunum var víst svipaða sögu að segja. Haustpestirnar hafa semsagt haldið innreið sína í Garðabæ.

Ég var að fá afmælisgjöfina frá fjölskyldunni ég fékk sko viðbætur við bæði Metal of Honor og Battlefield 1942 ég get sko ekki gert upp við mig hvorum ég á að byrja á. Svo fæ ég á föstudaginn nuddteppi með hita og öllu þetta er svona "sessa" til að setja í stól og nuddar svo á manni bakið, axlir og allt. Mig er búið að langa í svona SVOOOO lengi. Ég bíð spennt eftir föstudeginum. Á föstudagskvöldið er stefnan tekin á að sitja á nuddteppinu að spila tölvuleik með hundinn á tánum. Þetta flokkast svona undir að vera allt það sem mig hefur alltaf dreymt um. Gæti hugsanlega orðið einn lang besti dagur ævi minnar.
Vá ekki það að maður sé með neinar væntingar ***ehh***

Vá það var að kvikna á perunni ég á víst afmæli í dag. Takk allir sem hafa óskað mér til hamingju :-). Dísa systir velti upp þeirri spurningu hvort þetta væri 13 eða 31 árs afmælið rauntíminn er víst 31 ár en andlegur þroski stoppaði víst í 13 árum þar sem ég lét ekki fermast. Eins og allir vita er fermingin m.a. vígsla inn í fullorðins árin svo ég verði víst aldrei fullorðin. Annað merki um barnaskap minn er það að ég kann ekki að drekka kaffi sem veldur mér umtalsverðri félagslegri fötlun í umgengni minni við fullorðið fólk.

Jæja þá er þessari skemmtilegu helgi lokið Guði sé lof og dýrð. Ég hugsa að þessi helgi skori bara hátt á skalanum leiðinlegasta helgi ever. Ég var heima veik á föstudaginn ekki gaman. Harkaði af mér og mætti í vinnuna á laugardagsmorguninn átti eldsnemma vaktina og var mætt fyrir kl. 7 klukkan 7:25 fóru fyrstu bjöllurnar að hringja og voru sko ekki þagnaðar þegar ég fór heim. Ég komst í gegnum vinnudaginn með því að taka mínar verkjatöflur á tæplega 4ra tíma fresti. Ég var fljót að sjá að ég myndi aldrei lifa það af að fara í afmælisveisluna hennar Svövu um kvöldið ég er enn sár og svekkt yfir því. Öll boð á vegum Jóhannesar og Svövu eru þau skemmtilegustu boð, partý eða hvað þau má nefna, sem hægt er að komast í tæri við. Eini gallin við þau eru magakrampar úr hlátri sem endast í nokkra daga og svo harðsperrur í brosvöðvum í andlitinu Guði sé lof fyrir að þeir eru aðeins 7. Ég var búin að hlakka til að fara þetta frá því að boðsbréfið datt inn um lúguna hjá okkur í síðustu viku. SNIFF SNIFF. Jæja Guðni fór náttúrlega af stað um sex leytið um kl. sjö lognaðist Anna útaf í fanginu á mér þetta þýddi bara eitt hún var að veikjast líka. Hún svaf til klukkan 1 vaknaði þá upp og gubbaði allt út. Jibbí þetta ferli endurtók sig svo 2svar áður en klukkan varð 3. Svo ég tók semsagt næturvaktina heima vaknaði svo eldhress (not) kl. sjö og fór í vinnuna. Náði rétt að heyra að Sjúmi varð heimsmeistari einu sinni einu sinni enn OJJ eins og ástandið hafi ekki verið nógu slæmt þá þurfti að bæta þessu ofan á. Guðni var nýlega kominn heim og rétt sofnaður. Ég skreið svo heim úr vinnunni um kl 16 fór í verslunar leiðangur og með Guðna að sækja bílinn. Var komin heim um kl 19. lognaðis útaf og vaknaði ekki aftur fyrr en kl. hálf ellefu í morgun.
Svo til að svekkja mig enn meira er búið að bjóða mér stanslausar aukavaktir fá því á fimmtudag og ég var að enda við að neita síðasta tilboði núna fyrir 5 mín. Ég gæti heldur betur verið búin að mala gull þessa helgina ef heilsufarið hefði leyft það :-(. Ofan í allt er Leó greyið orðin hálf pirraður á allri inniverunni og þjáist af æsings köstum og svo dröslar hann skónum mínum út um allt hús er sennilega að reyna að fá mig til að fara þá. Núna liggur hann sofandi fyrir framan útidyra hurðina í von um að komast út sem fyrst. Ég fór að vísu út með hann og pabba um ellefuleytið í morgun á göngu okkar hittum við Ívar Hlújárn (nei ég er ekki með óráð úr hita hann heitir þetta maðurinn) og hann leyfði pabba að prófa eðal hjólið sitt sem er reiðhjól með mótor. Þetta var ansi skemmtileg upplifun fyrir pabba og nú er hann farinn að safna fyrir hjóli þau kosta víst ekki nema 200 þús. Ég sé hann fyrir mér brunandi um bæinn á svona kosta grip. Ívar fer víst flestra sinna ferða á hjólinu það tekur hann víst ekki nema 20 mín að fara héðan og út í fluggarða (rétt hjá flugstöðinni á Reykjavíkurvelli).

Jæja þá er stöð 3 farin í loftið ég naut þess um stund að rifja upp gömul kynni við uppáhalds þætti úr fortíðinni Alf og Perfect Strangers. Gleymdi um stund að ég er ekki 16 ára lengur voða var það notalegt. Þetta er alveg ótrúlegt að það er búið að vera hægt að horfa á sjónvarpið í kvöld. Og enn er nóg eftir Oz á stöð 2 og Sex and the City á RUV vá ég fer sennilega að fá sjónvarps eitrun á háu stigi. Ég sem hélt að ég væri læknuð af sjónvarpsglápinu enda hef ég lítið horft á sjónvarp síðustu mánuði og hélt ég væri læknuð en nei fíknin er farin að láta á sér kræla aftur. Ef dagskráin á stöð þrjú verður áfram næstu kvöld eins og hún er í kvöld er hætta á að ég festist endanlega við imbann og þurfi stórvirkar vinnuvélar til að ná mér frá honum.

Já það klikkaði sko ekki að setjast fyrir framan ER í gær vá hvað er langt síðan ég hef notið sjónvarpsglápsins svona mikið. Ég meira að segja hrökk illilega við þes. mér brá og það hefur ekki gerst ó ofboðslega langan tíma.
Til að vinir í útlegð geti fylgst með því sem gerist mun ég reyna að pósta hér hápunktum úr hverjum þætti í hverri viku. Þeim sem eiga eftir að horfa á þáttinn er vinsamlegast bent á að hætta að lesa hér.

Þátturinn byrjaði þar sem frá var horfið síðast Carter, Abby, Chen, hvað hann nú heitir nýji svartilæknirinn (heitr víst Gregory Pratt ég varð að gá á netið) og einn heimilislaus róni eru í einangrun vegna bráðsmitandi veirusýkingar sem kom upp á spítalanum. Smitvarnanefnd ákveður að loka þurfi spítalanum og þau fimm þurfi að vera í einangrun á spítalanum ásamt upphaflegu sjúklingnum og foreldrum hanns. Upphefst mikill hasar við að flytja alla sjúklinga burt af spíalanum og loka öllum deildum. Dr. Kovac og Dr. Romano lendir saman á þyrlupallinum uppi á þaki því Romano er að frekjast og vill að sinn sjúklingur fái forgang í þyrluna. Vinnur rifrildið og er að koma sjúklingnum sínum fyrir í þyrluna þegar hann missir pappírana hanns þeir detta á þakið og hann beygir sig eftir þeim og KRASS BAMM rekst í aftari þyrluspaðann og vinstri handleggurinn þeytist af og langt út á haf (að vísu bara á þakið en þetta bara rímaði svo flott). Kovach og félagar rjúka til við að stöðva blæðinguna og leita að handleggnum sem finnst á endanum. Þyrlan er óflughæf svo nú eru góð ráð dýr 3 sjúklingar á þakinu og bara ein lyfta. Romano er hraðað á skurðstofuna til að reyna að bjarga því sem bjargað verður. Sjúklingur Kovacs fer niður með lyftunni en Susan verður alein eftir með 68 ára gamla sjúklinginn hanns Romanos. Til að gera langa sögu stutta tekst að tjasla Romano saman að einhverju leiti en ekki var útséð í lok þáttarins hvort hann héldi hendinni en það var þó líklegt. Sjúklingurinn á þakinu fer í hjartastopp og Susan er ein að reyna að basla við að lífga hann við meðan hún bíður eftir lyftunni. Endurlífgunin ber ekki árangur svo hún reynir að fara með sjúkliniginn lyftunni niður að finna hjálp en það er auðvitað enginn á yfirgefnum spítalanum. Carter og Abby stytta sér stundirnar í einagruninni með því að gera hitt. Að tveimur vikum liðnum er ljóst að þau hafa öll sloppið við smit og mega fara heim.
Á meðan á öllu þessu gekk var Elisabeth að reyna að fóta sig að nýju á spítalanum hjá pabba sínum í Englandi. Þar er hún undir einhvern breskan monthana lækni seld sem gerir allt til að gera henni lífið leitt. Hún fær tilboð í húsið þeirra Marks í ameríkunni en finnur að hún getur ekki selt húsið. Á endanum ákveður hún að snúa aftur til ameríku.
Þátturinn endar svo á ljúfu nótunum þar sem Carter og Abby fara niður á strönd og hann er að reyna að ræða um framtíð þeirra og svo videre en hún vippar sér úr öllum fötunum og hleypur út í sjó.
Hér er linkur á síðu NBC um ER

Hér læt ég ER skrifum vikunnar lokið og bíð bara spennt eftir næsta þætti. Ef einhver hefur eithvað við umfjöllun mína að athuga eða hefur einhverju við að bæta legg ég til að sá hinn sami tjái sig hér að neðan.
Annars er ekkert héðan að frétta nem að Leó pissaði ekkert á svefnherbergis gólfið í nótt JIBBÍ. Ég er svoldið að velta fyrir mér ástæðunni fyrir þessu. Hann hefur nefnilega alltaf sofið mín megin en pissað Guðna megin við rúmið. Ég tengdi það því að það er lengst frá bælinu hanns. En í nótt svaf ég Guðna megin og öfugt Leó var nú ekkert sérlega hress með þessa skipan mála hljóp í kringum rúmið kíkti uppí báðu megin og vældi. Og ætlaði hreint ekki að fara að sofa meðan allt væri í svona óstandi í herberginu. Með því að látast ekki heyra þetta kvart og kvein í c.a. klukkutíma gafst hann á endanum upp og sofnaði. En hann pissaði ekkert "mín" megin við rúmið og ekki "sín" megin heldur. Hmm I wonder why.

Jibbí ég var að taka eftir því að Bráðavaktin eða ER byrjar aftur í sjónvarpinu í kvöld ég ætla sko þokkalega að planta mér fyrir framan imbann kl. 20:00 og njóta þess hvað er gott að glápa.

Nú er ég heldur betur búin að sofa út ég náði að sofa fram til klukkan hálf ellefu í morgun hef ekki sofið svona lengi í þó nokkurn tíma. Ég er að velta fyrir mér hvort þetta hafi nokkuð verið rúðuúða eitrunaráhrif. Anna ákvað nefnilega í gær að það þyrfti að þrífa hérna hjá okkur og tók sér rúðuúða í hönd og speyjaði honum víðsvegar um íbúðina en megnið af brúsanum fór í sængur og kodda foreldrana. Lyktin í húsinu var all svakaleg þegar við Guðni komum heim af foreldrafundi á leikskólanum í gærkvöldi. Og lyktin í herberginu okkar var óbærileg og er eiginlega enn. Ég hafði þrifið upp pollana eftir hana en fann ekki sængur og kodda slysið fyrr en ég fór að svæfa Önnu. Ég henti mér uppí rúmið og bamm beint með höfuðið á rennadi blautann koddann og tók andköf af stekri lyktinni OJJJ. Anna var aftur á móti hæst ánægð með framtakið og tilkynnti mér brosandi " ANNA DULLA RÚMIÐ" það þarf greinilega að finna framkvæmda gleði ungu konunnar einhvern betri farveg.
Bjössi og Ólafía kíktu í örheimsókn í gærkvöldi ég missti því miður af þeim þar sem ég var að berjast við að koma Önnu í háttinn :-( það passaði akkúrat að ég kom fram þegar hurðin skall á hælana á þeim. ***stuna***
Jæja nú dugar þessi leti ekki lengur ég þarf víst að fara út með Leó hann er ekki búinn að pissa né kúka innan dyra enn sem komið er í dag og ég stefni að því að halda því þannig. Við fórum í klukkutíma göngutúr áðan alveg frábært. Ég er stundum að hugsa það þegar fólk dæsir yfir því að það sé ómögulegt að vera með hund þeir þurfi svo mikla hreyfingu. Hvað með okkur mannfólkið þurfum við ekki líka mikla hreyfingu !!!! Að fara út að ganga í 1-2 tíma á dag er öllum hollt mönnum og dýrum og hana nú.

Enn á ég við einhverja tæknilega örðuleika að stríða íslensku stafirnir detta út af og til og annað hvort kemur eithvert bull í staiðnn eða eitthvert austurlenskt myndletur japanskt eða kinverskt. Þett er nú farið að verða svolítð þreytandi ég verða að segja það og hana nú.
Ég er langt komin með skít verk morgunsins og nú er svo komið að ég setti Get off kristalla undir sófan og rúm okkar hjóna þar sem Leó hefur fundist upplagt að nýta sér þessa staði sem náðhús. Enda fáfarnir með afbrigðum og þarf af leiðandi hægt að vera þar í næði við sína iðju. Ég hlakka mikið til þess dags þegar hann hættir að komast þarna undir.
Fór út að ganga með pabba milli kl. 9 og 10 í morgun hverfið var morandi í krökkum enda íþróttadagur í Flataskóla og allt næsta nágrenni skólans nýtt til leikja og íþróttaiðkunar. Þetta skapaði okkur smá vanda þar sem Leó breytist í steypuklump í bandi þegar reynt er að ganga framjá börnum. Hann veit nefnilega ekkert skemmtilegra en krakka og vill helst fá að leika við öll þau börn sem við rekumst á á göngum okkar. Með herkjum tókst á endanum að koma honum áleiðis frá börnunum en ég mátti bera hann burtu því það gekk ekki að reyna draga steypuklumpinn á eftir sér. Ég verð að vera búin að finna lausn á þessu máli áður en hann verður 25 kg því ég sé ekki fyrir mér að ég beri hann mikið þegar fullri stærð er náð. Hér fyrir utan hittum við svo póstinn okkar sem er örugglega einn fábærasti póstburðarmaður síðan pósturinn Páll var og hét. Þessi er sko með sín póst mál á hreinu enda finnur maður það strax þegar hann fer í frí. Jæja hann tók okkur tali og þá kom í ljós að hann á tveggja ára gamla border colie labrador tík. Við ræddum um stund dásemdir þessarar hunda tegundar (blöndu). Svo fékk ég hrós fyrir að vera búin að kenna Leó að setjast eftir skipun :-) þar sem hann er víst í yngri kantinum til að vera búin að læra þetta. Og nú eru Leó og pósturinn orðnir vinir svo þar er vonandi búið að setja undir þann leka að Leó nagi póstburðar fólk.

Jæja það hefur verið nokkur lægð í blogginu hjá mér uppá síðkastið enda hef ég varla haft tíma til að anda hvað þá blogga. Ég er semsagt búin að vera að vinna út á vöku og það var nú bara hreint út sagt kongunglega skemmtilegt þessar síðustu 6 vaktir mínar ég á barasta eftir að sakna þessa alls. Eins og mér leist nú bara ekkert á eftir fyrstu 6 vaktirnar þá voru seinni 6 jafn skemmtilegar. Það er sko búið að vera brjálað að gera og ég hef varla vitað hvað ég heiti þegar ég hef komið heim. Nú svo átti ég frí um helgina en þá var ákveðið að halda uppá afmælið hans Árna á sunnudaginn. Aðfaranótt sunnudagsins fór ég að sofa kl 3 klukkan 4 vaknaði ég við að Leó gelti, klukkan 5 vaknaði ég af því bara, það sama gerðist kl. 6. Klukkan 7 hringdi ástkært samstarfsfólk mitt af 12-E og óskaði eftir nærveru minni á morgunvakt klukkustund síðar ég afþakkaði pent boðið og grét í hljóði krónurnar sem ég gat ekki bætt í veskið þann daginn. Klukkan átta vaknaði ég svo við það að Ásdís var að fara út með hundinn klukkan níu vaknaði ég við að Anna fór fram og klukkan 10 gafst ég upp og fór á fætur. Undirbjó afmælisveislur kl. 13 mættu vinir og bekkjarfélagar Árna svo og hér var fínt strákapartý. Mér til mikillar undrunar var þetta ósköp rólegt og fínt þeir léku sér og voru góðir og stiltir. Um kvöldið mætti svo fjölskyldan mín galvösk í afmæli Árni var að vísu frekar skúffaður yfir því hvað komu fáir hann vildi sko hafa miklu fleiri eins og venjulega. Þegar síðasti veislugesturinn fór fékk Árni greyið svo gubbupestina og stuttu á eftir honum lagðist Pabbi. Pestin var semsagt ekki alveg búin en er það vonadi núna 7, 9, 13.
Á mánudagsmorguninn eldsnemma var ég svo mætt á Vökudeildina brjálað að gera ég er sko orðin útlærð í þrifum og sótthreinsunum vegna Noro veirusýkingar. Ég kláraði svo námstíman minn og fékk MJÖG ásættanlegar einkunnir fyrir að mér skils næstum því fullt hús stiga. Og með því sem ég fékk lægra fyrir komu útskýringar frá deildarstjóranum sjálfum um að ég ætti ekki að fá hærra á þessari deild. En þetta voru liðirnir frumkvæði í starfi og hæfileiki til að skipuleggja eigin störf en það er víst alls ekki ætlast til þess á gjörgæsludeild nýbura að nemarnir fari að hlaupa um og framkvæma og gera sjálfir það þykir víst ókostur frekar en kostur þar skiljanlega. Svo ég er nú bara dáldið mikið ánægð með mitt þessa stundina.
Núna er svo planið að njóta næstu 2ja daga en ég á frí JIBBÍ. Ég ætla sko að horfa á ER í kvöld og njóta þess af inlifun og blogga svo kanski bara útdráttinn í kvöld eða þá í fyrramáli.
Akkúrat núna er ég að hugsa um að fara að slæpast eithvað skella mér svo kanski bara í gæludýrabúð að kaupa mér polla eyði ****sigh****

Æi ég bráðnaði alveg núna áðan ég koma að Önnu sitjandi í­ stofusófanum með dúkku í­ fanginu. Hún var búin að pakka dúkkunni vandlega inn í­ peysu af mér lét dúkkuna liggja með magann að maganum á sér og strauk henni svo til skiptis um bakið og kollinn. Þetta var eithvað svo óborganlega sætt. Og ofan á­ allt var hún að horfa á Húgó sálfræðing með uppeldis pistil um hvernig á að kenna börnum að fyirgefa. He he með dúkkuna í fanginu að horfa á uppeldisleiðbeiningar í Íslandi í­ bí­tið. Alveg óborganlegt.

Jæja þá er maður kominn á fætur. Húsið fylltist af börnum strax kl. 8:30 N.B. ÞAÐ ER SUNNUDAGS MORGUNN !!!! Fyrst mætti vinkona Ásdísar sem er hér aðrahvora helgi hjá pabba sínum. Stúlkan sú er morgunhani með afbrigðum og er oftast mætt hingað um kl. 8 þá daga sem hún er hér og jafnvel fyrr. Steininn tók nú endanlega úr hér í sumar þegar hún var mætt kl. 6:30 þá sögðum við Guðni nú stopp. Við höfum engann áhuga á að vakna við dyrabjölluna kl. 6:30 um helgar við vöknum helst ekki svona snemma á virkum dögum hvað þá um helgar. Jæja í kjölfar ungu stúlkunnar í morgunn kom svo bróðir hennar stuttu síðar mættu svo frænka og frændi umræddrar stúlku svo að fyrir kl. 10 voru komin 4 börn í heimsókn og einn hundur. Umræddur hundur er eign áðurnefnds morgunhana og heitir Perla. Leó kættist mjög við að fá Perlu í heimsókn en ekki er hægt með góðri samviksu að segja að Perla hafi verið jafn ánægð að sjá hann. Sem betur fer hafði skaranum verið gert að skila sér heim klukkan hálf ellefu þannig að akkúrat núna er bara fjölskyldan í kotinu. Úff hvað mig langar mikið að leggja mig aftur.

Jæja þá er þetta að hafast hjá mér þ.e.s að koma blogginu áleiðis í það horf sem mig langar að hafa það margt ógert enn en það kemur síðar.
Nú er víst kominn tími á að skella sér í matarboð til Guðlaugar og Helga en þau voru svo rausnarleg að bjóða okkur til sín í kvöld. Smá sárabætur fyrir það að við komumst ekki í Húsafell með Palla, Gullu og dætrum. En þau höfðu boðið okkur að dveljast í hinum frábæra IKEA bústað með sér um helgina. En vegna nýjasta fjölskyldumeðlimsins áttum við ekki heimangengt. Leó er víst ekki velkominn í bústaðinn og við getum ekki skilið hann eftir einan heima greyið og hann er of ungur til að fara á hótel. * Sniff sniff* Að vísu finnst mér þetta alveg þess virði eftir að hafa dreymt um það í 22 ár að eignast hund þá er ég nú alveg til í að fórna ýmsu fyrir hann.
Vá hvað textinn getur farið í mikið pikkles hér á þessu bloggi !!! Ætlaði að reyna að laga þetta en gafst upp hvað er eiginlega í gangi hér ?? �slensku stafirnir eiga það til að detta alveg út í hluta eða öllu Blogginu, er ekki alveg að fatta þetta.

Vá ég er að prófa að blogga í fyrsta sinn. Mér finnst svo rosalega gaman að lesa annara manna blogg að ég varð að prófa líka. Það er ekki endilega svo að ég hafi neitt skemmtilegt né fróðlegt til málann að leggja en hér er kanski rétti vettvangurinn fyrir munnræpusjúkling eins og mig að láta móðann mása. Mér varð nefnilega ljóst að hér er hægt að raupa og rausa án þess að nokkur geti gripið frammí eða neitt og svo er fólki alveg frjálst hvort það les þetta eða ekki Jibbí.